MAHKEMESİ : Denizli 4. Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacılar ... ve diğerleri vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve ...Çimento San. Tic. AŞ aleyhine 08/08/2016 gününde verilen dilekçe ile trafik kazası sonucu ölüm ve cismani zarar nedeniyle manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 22/11/2017 günlü karara karşı davacılar vekili ve davalı ... San. Tic. AŞ vekilinin istinaf başvuruları üzerine yapılan incelemede; davacılar vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine, davalı ... San. Tic. AŞ vekilinin istinaf başvurusunun kısmen kabulü ile, ilk derece mahkemesi kararının kaldırılarak davanın kısmen kabulüne dair verilen 25/10/2018 günlü Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk dairesi kararının Yargıtayca incelenmesi davacı ... vekili Avukat ... tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, trafik kazası sonucu ölüm ve cismani zarar nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir.
Davacılar vekili, 02/01/2014 tarihinde, davalılardan ...’ın diğer davalı adına kayıtlı araçla seyir halindeyken, davacılardan ...’ın eşi, diğer davacıların oğlu Barış Aydın’ın sevk ve idaresindeki araca çarptığını, meydana gelen kazada Barış Aydın’ın vefat ettiğini, davalı ... hakkında açılan kamu davasında sanığın cezalandırılmasına karar verilerek hükmün kesinleştiğini belirterek oluşan manevi zararın tazminini talep etmişlerdir.
Davalılar davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hükme karşı davacılar vekili ve davalı ... AŞ vekili istinaf talebinde bulunulmuştur. Bölge adliye mahkemesince, davacılar lehine hükmedilen manevi tazminat miktarlarının bir miktar yüksek olduğu gerekçesi ile davacılar vekilinin istinaf başvurusunun reddine, davalı ... AŞ vekilinin istinaf başvurusunun kısmen kabulüne karar verilmiş, ilk derece mahkemesi kararı kaldırılarak yeniden esas hakkında karar verilmiştir. Kararı davacı ... vekili temyiz etmiştir.
Türk Borçlar Kanunu 56. maddesi hükmüne göre hâkimin özel halleri göz önünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği bir para tutarı adalete uygun olmalıdır. Hükmedilecek bu para, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir fonksiyonu olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi mal varlığı hukukuna ilişkin bir zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek miktar, mevcut halde elde edilmek istenilen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22/06/1966 günlü ve 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararının gerekçesinde takdir olunacak manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel hal ve şartlar da açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden hâkim bu konuda takdir hakkını kullanırken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde objektif ölçülere göre isabetli bir biçimde göstermelidir.
Somut olaya gelince; davacı ...’in ölenin eşi olması, davalının tam kusurlu olması, olay tarihi ve yukarıdaki ilkeler nazara alındığında hükmedilen tazminat miktarı az olup, davacı ... yararına daha yüksek miktarda manevi tazminata hükmedilmek üzere Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının HMK 371. maddesi gereğince BOZULMASINA, dosyanın Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 10/02/2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.