Silahla tehdit, hakaret ve yaralama suçlarından sanık ... hakkında yapılan yargılama sonunda bu suçlardan mahkumiyetine dair, Ankara 4. Asliye Ceza Mahkemesince 16/10/2012 gün ve 2012/33 Esas, 2012/1000 Karar sayılı hükümlerin sanık tarafından temyizi üzerine,
Dairemizin 30/10/2018 gün ve 2014/28187 Esas, 2018/18367 sayılı kararıyla;
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen tehdit, hakaret ve yaralama eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Cezaların kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından sanık ..."ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA karar verilmiştir.
I- İTİRAZ NEDENLERİ
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 27/02/2019 gün ve 2019/11450 sayılı yazısı ile;
Hükümlü ... müdafii 31/12/2018 tarihli dilekçesi ile 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesi gereğince itiraz yasa yoluna başvurulmasını talep etmiştir.
Ankara 4. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2012/33 esas 2012/1000 karar sayılı 16/10/2012 tarihli kararı ile, olay günü sanık ..."ın aralarında önceye dayalı geçimsizlik bulunan eşi katılan ... Gençay ile ütü bahanesiyle tartıştığı, katılana "geri zekalı, şerefsiz, aşağılık insan" diyerek hakaret ettiği, eliyle sırtına vurduğu, boğazını sıktığı, katılanın gömleği ütülediği sırada tartışmaya başladıkları, katılanın çocukların odasına geldiği, sanığın peşinden gelerek, saçlarından tutup sürükleyerek oturma odasına götürdüğü, evde bulunan çekici alıp "fazla konuşma, çekici kafana vurur öldürürüm" diyerek tehdit ettiğinden bahisle sanık hakkında silahla tehdit, hakaret ve kasten yaralama suçlarından mahkumiyet kararı verilmiştir.
Katılan ve sanığın çocuğu olup, olayın tek görgü tanığı olan ..."ın 5271 sayılı CMK"nın 45/1-c maddesi gereğince tanıklıktan çekinme hakkı bulunduğu halde, tanığa 5271 sayılı CMK"nın 45/3. maddesi gereğince tanıklıktan çekinme hakkı hatırlatılmamış, ayrıca tanık ... 14/06/2001 doğumlu olup, ifadesinin alındığı 09/03/2012 tarihinde onbeş yaşından küçük olduğundan 5271 sayılı CMK"nın 50/1-a maddesi gereğince yeminsiz dinlenmesi gerektiği halde, yeminli olarak dinlenmiştir.
Olaydan bir gün sonra 23/08/2011 tarihinde, Beypazarı Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 2011/224 Esas 2011/227 Karar sayılı 23/08/2011 tarihli kararı ile katılan ve sanığın anlaşmalı olarak boşanmalarına karar verildiği, katılanın boşanma kararını temyiz ettiği ve 05/09/2011 tarihli dilekçesi ile sanık hakkında şikayette bulunduğu, şikayet dilekçesinde çekiçten söz etmediği, tanık ..."ın soruşturma aşamasındaki ifadesinde olay günü babası olan sanığın annesi olan katılandan gömleğini ütülemesini istediğini, annesinin cevap vermediğini, babasının "sen benim gömleğimi neden ütülemiyorsun" diyerek annesinin sırtına eliyle vurduğunu, boğazını sıktığını, kardeşi ile odalarına gittiklerini, annesi ve babasının diğer odada konuştukları sırada annesinin koşarak yanlarına geldiğini, babasının da peşinden gelerek, saçlarından tutup sürükleyerek oturma odasına götürdüğünü, eline çekiç alıp, "çekici kafana vurur, öldürürüm, seni otomobille asfalta gömerim" diyerek annesini tehdit ettiğini, "geri zekalı, şerefsiz, aşağılık insan" diyerek hakaret ettiğini beyan ettiği, katılanın soruşturma aşamasında ifadesinin alınmadığı, kovuşturma aşamasında katılan ve tanık ..."ın sanığın elinde çekiç bulunduğunu ifade ettikleri, sanığın elinde çekiç bulunup bulunmadığının şüphede kaldığı, ayrıca tanığın kovuşturma aşamasındaki ifadesinde hakaretten söz etmediği, katılana ait doktor raporunun bulunmadığı anlaşılmıştır.
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 62. maddesi uyarınca failin geçmişi, sosyal ilişkileri, fiilden sonraki ve yargılama sürecindeki davranışları, cezanın failin geleceği üzerindeki olası etkileri gibi hususlar irdelenerek, bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, sanığın cezasından başkaca indirime ve artırıma kanunen ve takdiren yer olmadığından bahisle yasal olmayan bir gerekçe ile takdiri indirime yer olmadığına karar verilmesi, yine adli sicil kaydı bulunmayan ve talimatla savunması alınan sanık hakkında; yargılama sürecindeki hangi hal ve davranışları nedeniyle tekrar suç işlemeyeceği yönünde olumlu kanaat oluşmadığı açıklanmadan yeterli olmayan gerekçeyle 5271 sayılı CMK"nin 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve 5237 sayılı TCK"nin 51. maddesi uyarınca ertelemeye yer olmadığına karar verilmesi nedenleriyle 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesi gereğince Yüksek Daire"nin kararına karşı itiraz yasa yoluna başvurulmuştur.
SONUÇ VE İSTEM : 6352 sayılı Kanunun 99. maddesi ile 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesine eklenen 2 ve 3. fıkra hükümleri uyarınca Yüksek Yargıtay 4. Ceza Dairesi"nin 30/10/2018 gün ve 2014/28187 Esas, 2018/18367 Karar sayılı onama kararının kaldırılmasına,
Ankara 4. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2012/33 Esas 2012/1000 karar sayılı 16/10/2012 tarihli kararı ile sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükmünün bozulmasına karar verilmesi,
6352 sayılı Kanunun 99. maddesi ile 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesine eklenen 3. fıkra hükmü gereğince itirazımızın Yüksek Daire"nizce yerinde görülmemesi halinde dosyanın Yüksek Ceza Genel Kurulu"na gönderilmesi itirazen arz ve talep olunur" isteminde bulunulması üzerine dosya Dairemize gönderilmekle, incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü:

II- İTİRAZIN KAPSAMI
İtiraz, sanık ... hakkında silahla tehdit, hakaret ve yaralama suçlarından verilen mahkumiyet kararlarının onanmasına dair, Dairemizin 30/10/2018 tarihli kararına ilişkindir.
III- KARAR
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın itiraz gerekçeleri yerinde görülmekle, 6352 sayılı Kanunun 99. maddesiyle eklenen 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesinin 3. fıkrası uyurınca İTİRAZIN KABULÜNE,
Dairemizce verilen 30/10/2018 gün ve 2014/28187 Esas, 2018/18367 Karar sayılı, sanık ... hakkında silahla tehdit, hakaret ve yaralama suçları yönünden verilen onama kararının KALDIRILMASINA,
Ankara 4. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 16/10/2012 gün ve 2012/33 Esas, 2012/1000 Karar sayılı hükmün sanık ... hakkında silahla tehdit, hakaret ve yaralama suçları yönünden yeniden incelenmesi sonucu:
1-Sanığın aşamalarda üzerine atılı suçlamayı kabul etmemesi, soruşturma aşamasında beyanı bulunmayan katılanın 05/09/2011 tarihli dilekçesinde çekiçten söz etmemesine karşın, kovuşturma aşamasında sanığın elinde çekiç olduğu halde iddianamede belirtilen eylemleri yaptığını beyan etmesi ve katılanın doktor raporunun bulunmaması karşısında, katılanın şikayet dilekçesi ile kovuşturma aşamasındaki beyanları arasındaki çelişki giderilmeden ve hangi anlatımın hangi nedenle üstün tutulduğu açıklanıp tartışılmadan eksik inceleme ve yetersiz gerekçeyle yazılı şekilde hükümler kurulması,
2- Kabule göre de;
a-Sanığın çocuğu olduğu anlaşılan olayın tek görgü tanığı olan ..."ın duruşmada tanık sıfatıyla dinlenmesinden önce tanıklıktan çekinme hakkının hatırlatılmaması ve ifadesinin alındığı 09/03/2012 tarihinde onbeş yaşından küçük olması nedeniyle 5271 sayılı CMK"nın 50/1-a maddesi gereğince yeminsiz dinlenmesi gerekirken yemin verdirilerek dinlenmesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 45 ve devamı maddelerine aykırı davranılması,
b-Talimat yoluyla ifadesi alınan ve sabıkasız olan sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 62. maddesi uyarınca failin geçmişi, sosyal ilişkileri, fiilden sonraki ve yargılama sürecindeki davranışları, cezanın failin geleceği üzerindeki olası etkileri gibi hususlar irdelenerek, bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, sanığın cezasından başkaca indirime ve artırıma kanunen ve takdiren yer olmadığından bahisle yasal olmayan gerekçe ile takdiri indirime yer olmadığına karar verilmesi, yine yargılama sürecindeki hangi hal ve davranışları nedeniyle tekrar suç işlemeyeceği yönünde olumlu kanaat oluşmadığı açıklanmadan yeterli olmayan gerekçeyle 5271 sayılı CMK"nin 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve 5237 sayılı TCK"nin 51. maddesi uyarınca cezanın ertelenmesine yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık ..."ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden itiraz yazısına uygun olarak hükümlerin bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozma nedenine göre, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 08/04/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.