MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki, trafik kazası sonucu oluşan cismani zarar nedeniyle maddi ve manevi tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda, kararda yazılı nedenlerle, davanın kısmen kabulüne ilişkin verilen hüküm, davacı vekili tarafından süresi içinde temyiz edilmekle, dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-
Davacı vekili, davalıların işleteni, sürücüsü ve trafik sigortacısı olduğu aracın, davacının idaresindeki motorsiklete çarpmasıyla oluşan kazada, davacının yaralandığını ve aracının hasar gördüğünü, sıhhi tesisatçılık ve kaynakçılık yapan davacının 3 ay süreyle işyerini çalıştıramayıp kazanç kaybına uğradığını, işleri yetiştirmek için kalfa çalıştırıp 2.000,00 TL. ödediğini, tedavi için ulaşım gideri yaptığını belirterek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak ve davalı sigortacı sadece maddi tazminattan sorumlu olmak kaydıyla, 5.071,00 TL. maddi tazminat ve 2.000,00 TL. manevi tazminatın kaza tarihinden işleyecek ticari faiziyle birlikte davalılardan müteselsilen tahsilini talep etmiştir.
Davalılar, davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, kararda yazılı gerekçelerle ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davanın kısmen kabulü ile 975,00 TL. araç hasar bedeli ve 516,62 TL. kazanç kaybı olmak üzere toplam 1.491,62 TL. maddi tazminatın yasal faiziyle birlikte davalılardan müteselsilen tahsiline, faizin davalı ... ve ... açısından kaza tarihinden, davalı ... şirketi açısından dava tarihinden işletilmesine; 1.000,00 TL. manevi tazminatın kaza tarihinden işleyecek yasal faiziyle birlikte sigorta şirketi dışındaki davalılardan müteselsilen tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Davacı vekilinin manevi tazminata ilişkin temyiz talebinin incelenmesinde; 6100 Sayılı HMK"nun geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK"nun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 01.01.2014 tarihinden itibaren 1.890,00 TL’ye çıkarılmıştır.
Temyize konu kararda, davacı için reddolunan manevi tazminat miktarı, 1.890,00 TL"nin altındadır. Karar, anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden, manevi tazminatın reddedilen kısmı, davacı için kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davacı vekilinin temyiz talebinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı vekilinin diğer yönlere ilişkin temyiz talebinin incelenmesinde; dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde, dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, özellikle, maddi tazminat yönünden dosya kapsamına uygun hesaplamaları içeren uzman bilirkişi raporunun hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına göre; davacı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz dilekçesinin, manevi tazminata ilişkin kısım yönünden mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE; (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin diğer yönlere ilişkin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 7,10 TL kalan onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına 20/02/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.