MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda verilen hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davacılar vekilince istenmiş olmakla duruşma için tayin edilen 21.02.2017 Salı günü davalı vekili Av. ... geldi. Davacılar tarafından gelen olmadı. Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve hazır bulunan davalı vekili dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü.

-K A R A R-
Davacılar vekili, 07/09/2007 günü davalı ..."un sevk ve idaresindeki .... plaka sayılı araç ile yolun sağından soluna doğru geçmeye çalışan davacılardan....ve ...."ün kızı, diğer davacıların kız kardeşi olan müteveffa yaya ..."ya çarparak ölümüne neden olduğunu, davalı hakkında .... 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2007/456 esas 2008/21 karar sayılı 17/01/2008 tarihli kararı ile davalı hakkında 27.300,00 TL adli para cezası verildiği ve onararak kesinleştiğini belirterek ölenin annesi ....ve babası .... için 20.000,00"er TL, kardeşleri için 15.000,00"er TL olmak üzere toplam 85.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, dava zamanaşımı süresinin geçtiğini, talep edilen manevi tazminatın fahiş olduğunu, raporlara göre ..."nın karşıya geçmek istediği yerde yaya ve okul geçidinin bulunmadığını, yayanın dikkatsiz ve tedbirsiz davrandığının tespit edildiğini, raporlarda davalının hız sınırını aşmadığının belirlendiğini belirterek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile, ....ve ... için ayrı ayrı 2.000,00 TL; davacılar ..., ... ve.... için ayrı ayrı 1.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihi olan 07/09/2007 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacılara verilmesine, karar verilmiş; karar, davacılar vekilince temyiz edilmiştir.
Dava, ölümlü trafik kazası nedeniyle, ölenin yakınlarının manevi tazminat istemine ilişkindir.
Manevi tazminat zenginleşme aracı olmamakla beraber, bu yöndeki talep hakkındaki hüküm kurulurken olay sebebiyle duyulan acı ve elemin kısmen de olsa giderilmesi amaçlanmalı ve bu sebeple tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile birlikte olayın meydana geliş şekli ve tarafların kusur durumu da gözönünde tutularak, (818 sayılı BK"nun 47. maddesi) 6098 sayılı B.K.’nun 56. maddesindeki özel haller dikkate alınarak, hak ve nesafet kuralları çerçevesinde bir sonuca varılmalıdır. Zira, M.K"nun 4.maddesinde, kanunun takdir hakkı verdiği hallerde hakimin hak ve nesafete göre hükmedeceği öngörülmüştür.
Belirtilen hususlar dikkate alındığında, olay tarihi, olayın meydana geliş şekli, müteveffanın yaşı dikkate alındığında davacılar için takdir olunan manevi tazminatların az olduğu görülmüş ve hakkaniyete uygun bir manevi tazminata hükmedilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.
Kabule göre de ihtiyari dava arkadaşı olan davacıların her birinin ayrı talepte bulunmuş olmasına, davacıların manevi tazminat taleplerinin kısmen kabul edilmesine göre, mahkemece, kendisini vekille temsil ettiren davacılar lehine, A.A.Ü.T. uyarınca, kabul edilen kısım üzerinden her biri lehine ayrı ayrı vekalet ücreti takdir edilmesi gerekirken bu hususun gözden kaçırılması doğru değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, duruşmada vekille temsil olunmayan davacılar yararına vekalet ücreti takdirine yer olmadığına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 21/02/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.