MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK"nın 155/2, 168/1, 62, 50/1-a, 52/2, 52/4 maddeleri gereğince mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Çanakkale ilinde kurulup faaliyette bulunan ... Vakfının Başkanının aynı zamanda ... Vali Yardımcısı olan sanık olduğu, 5072 sayılı Dernek ve Vakıfların Kamu Kurum ve Kuruluşları ile İlişkilerine Dair Kanun hükümleri uyarınca, kamu görevlisi olan vakıf yönetim kurulu üyelerine vakıftan hiç bir ücretin ödenemediği, bu nedenle kamu görevlisi olan sanığın vakıftan ücret alamadığı, bunu aşabilmek amacıyla 21/10/2008 tarihinde yapılan yönetim kurulu toplantısında "Yönetim Kurulu Üyelerine dini bayram ve yılbaşında çalışan personeller gibi aylık huzur hakkı tutarında ikramiye ödenmesine oy birliği ile karar verildi" şeklinde karar aldıkları, bu şekilde yönetim kurulu üyeleri olan ... ve ..."ın almış oldukları huzur ücretini sanığa verdikleri, ayrıca sanığın vakfa ait aracı özel gezilerinde kullandığı, yine vakıf adına alınan ve faturası vakıf tarafından ödenen telefon hattının sanık tarafından vakıf işleri dışında da kullanıldığı, bu suretle sanığın hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediğinin iddia olunduğu olayda;
Sanığın vakfa ait aracı özel gezilerinde kullandığı yönündeki iddiaya ilişkin olarak, sanığın bir kere annesinin rahatsızlanması nedeniyle Hatay"a gitmek için otobüs bulamaması nedeniyle zorda kalmasından dolayı İzmir"e kadar vakıf aracı ile geldiği, sonrasında burdan gittiği, ayrıca yapılan diğer gezilerde devlet görevlilerinin yanında bulunduğu yönündeki sanık savunması ve vakıf şoförü ... ve vakıf müdürü ..."in beyanları dikkate alındığında sanığa atılı bu iddianın sübut bulmadığı, sanığın vakıf adına alınan telefon hattını vakıf işleri dışında kullandığına dair dosya kapsamından cezalandırılabilmesi için yeterli delil bulunmadığı, sanığın yönetim kurulu kararı alarak kamu görevlisi olmayan yönetim kurulu üyelerine huzur hakkı ödenmesine karar vererek, yapılan ödemeleri kendisine aldığı yönündeki iddianın ise; Vakıflar Genel Müdürlüğünce yapılan inceleme neticesinde düzenlenen 26/02/2010 tarihli raporda, vakıf işlemlerinde usulsüzlük bulunmadığı ve kamu görevlisi olmayan yönetim kurulu üyelerine huzur hakkı ödenmesine ilişkin yasal bir engel bulunmadığının belirtilmesi, sanığın yönetim kurulu üyelerine ödenen huzur hakkı parasını kendisine aldığı yönünde de delil bulunmadığı dikkate alındığında; sanığın atılı suçtan cezalandırılabilmesi için her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı deliller elde edilemediğinden beraatine karar verilmesi gerekirken dosya kapsamına uygun olmayan yetersiz gerekçe ile mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 16/01/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.