MAHKEMESİ : Trabzon Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 18/06/2013
NUMARASI : 2012/29-2013/173

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, davalı tarafça müvekkili aleyhine asılsız ve ispat edilememiş bir kredi alacağına dayanılarak ipoteğin paraya çevrilmesi yolu ile ve taşınır rehninin paraya çevrilmesi yoluyla icra takipleri yaptığını, müvekkili şirketin davalı bankaya ne ticari krediden dolayı ne de araç kredisi sebebiyle herhangi bir borcu bulunmadığını, davalı bankadan müvekkili şirketin kullanmış olduğu 36 ay vadeli 90,000 TL limitli eşit taksit ödemeli kredi borcunun tamamen ödenerek kapatıldığını, ikinci kredinin ise davalı bankanın sadece asılsız iddiasından ibaret olup, varlığı kesinlikle ispatlanmamış bir kredi alacağı iddiasından ibaret olduğunu iddia ederek müvekkilinin davalı tarafa borçlu olmadığının tespiti ile davalının tazminata mahkum edilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevabında, davacı şirketin müvekkili bankaya herhangi bir borcu bulunmadığı yönünde ileri sürdüğü iddiaların gerçek dışı olduğunu, müvekkili bankanın Mumhane/Trabzon Şubesinin kredi müşterisi olup, taraflar arasında birden fazla kredi ilişkisi olduğunu, davacı şirketin kullandığı krediler nedeniyle bankaya borçlu olduğunu, müvekkili banka lehine 12.10.2006 tarihli 11837 yevmiye nolu resmi senetle 150.000,00 TL tutarlı ipotek tesis edildiğini, davacı tarafın takip başlandığından beri defalarca itiraz ve şikayet yoluna gittiğini ancak haksız ve hukuka aykırı bu girişimlerinden hiçbirinde sonuç alamadığını savunarak davanın reddi ile lehlerine tazminata hükmolunmasını ve ayrıca HMK 329/2 maddesi gereği davacı tarafa 5.000,00 TL"ye kadar disiplin para cezasına mahkum edilmesini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna göre davacının 13.03.2009 tarihli krediyi kullanmadığına ilişkin iddiasını doğrulayacak kanıtların sunulan belgeler ve banka kayıtları nazara alındığında ispatlanamadığı, davacı şirketin daha önce kredi borcunun tamamı olan 86.217,59 TL"nin davalı banka tarafından davacı şirkete kullandırılan 13.03.2009 tarihli kredi ile ödenmesinin sağlandığı, kaldı ki bu kredinin iki taksitinin bizzat davacı tarafından ödendiği, bu haliyle davacının açmış olduğu menfi tespit davasının yerinde olmadığı, davanın konusunun yargılamayı gerektirdiğinden davalının tazminat talebinin reddine karar vermek gerektiği gerekçesiyle davanın ve davalının tazminat isteminin reddine karar verilmiş, hüküm taraf vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
1)Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2) Davalı vekilinin temyizine gelince; Davacının talebi üzerine ihtiyati tedbir kararı verilmiş ve infaz edilmiş olup, davalının alacağının tahsili bu sebeple geciktirildiğinden İİK"nun 72/4 maddesi uyarınca davalı yararına tazminata hükmedilmesi gerekirken bu yöndeki talebin reddi doğru olmadığı gibi davalının disiplin para cezası talebi yönünden olumlu ya da olumsuz bir karar verilmemesi de bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle hükmün davalı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 06.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.