MAHKEMESİ : ... İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, dini ve milli bayram ücreti, yıllık ücreti izin alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait markette satış elemanı ve mağaza sorumlu yardımcısı olarak çalıştığı, hak kazandığı bir kısım alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, fazla çalışma, yıllık izin, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının tahsilini, istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacı işçinin iddia ettiği alacaklarının bulunmadığını, şirkette her mağazada seyir defteri tutulduğunu, bu seyir defterlerinde hafta tatili ve genel tatil çalışmalarının kayıtlı olduğunu, ayrıca fazla mesai yapanların da mağaza müdürleri ve mastır elemanlar tarafından belirlenerek aylık olarak merkeze bildirildiğini, bu çalışmaların ücretlerinin çalışanların banka hesaplarına ödendiğini, davacının herhangi bir ihtirazi kayıt koymadan bankadan bu ödemeleri çektiğini, ayrıca davacının satıştan prim aldığı gibi dava tarihinde işyerinde halen çalıştığını, bu nedenle yıllık ücretli izin ücreti talep edemeyeceğini, işçilik alacaklarının 5 yıllık zaman aşımına tabi olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının davalıya ait iş yerinde 11/06/2009 tarihinde işe başladığı, çalışmasının kesintisiz olduğu ve halen iş yerinde çalışmaya devam ettiği, haftalık 45 saatlik yasal çalışmayı aşan 4,6 saat fazla mesai yaptığı, ulusal bayram ve genel tatil günlerinde de çalışma yaptığı, ücretlerin ödendiğinin ise davalı işverenlikçe kanıtlanamadığı gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı taraf temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Hükme esas alınan bilirkişi raporunda itibar edilen "B seçeneğinde" davacının haftalık 13,5 saat fazla çalışma yaptığının hesaplanmasına rağmen karar gerekçesinde 4,6 saat fazla çalışma yapıldığının belirtilmesi maddi hata kabul edilmiştir.
2- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
3- Davacı, davalı işyerinde fazla çalışma yaptığını, genel tatillerde çalıştığını ileri sürüp alacak talep etmiş, davalı ise yapılan fazla çalışmaların kayıt altına alınıp ödendiğini, davacı iddiasının doğru olmadığını savunmuştur.
Mahkemece davacının haftalık 45 saati aşan çalışmaları ile genel tatil çalışmaları olduğu gerekçesi ile alacaklar hüküm altına alınmıştır.
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, ibraz edilen bordrolarda bir kısım fazla çalışma ve genel tatil tahakkuku olduğu ancak ödeme kayıtlarının dosyada mevcut olmadığı belirtilerek bordro tahakkukları dikkate alınmamıştır.
Davalı taraf bordro tahakkuklarının davacının banka hesabına ödendiğini savunmuş ve davacıya ait olduğunu belirttiği hesap numarasını bildirmiştir. Mahkemece davacının banka kaydı ile ilgili araştırma yapılmış ise de, kayıtların temin edilemediği görülmüştür. Davalının bildirdiği hesap numarası ile ilgili banka kayıtları araştırılmalı, banka kanalı ile ödeme yapılıp yapılmadığı belirlenmeli ve varsa ödemenen bordrolar dikkate alınmalıdır.
Eksik inceleme ile sonuca gidilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 27/04/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.