MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, yaralama, 6136 sayılı Yasa"ya muhalefet
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, beraat

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre ve o yer Cumhuriyet savcısının sadece sanık ... hakkında silahla tehdit suçundan kurulan beraat hükmünü temyiz ettiği, katılan sanık ..."ın da sanık ... hakkında tehdit suçundan kurulan beraat hükmünü katılan sıfatıyla temyiz ettiği, sanık ... hakkında yaralama suçundan kurulan hükmü katılan sıfatıyla temyiz etmediği belirlenerek dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-Sanık ..."a yükletilen 6136 sayılı Yasa"ya muhalefet eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anayasa Mahkemesi"nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/ 85 sayılı kararı ile TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceği,
2- Sanık ... hakkında tehdit eyleminden verilen beraat kararının da usul ve Kanuna uygun olduğu,
Anlaşıldığından, katılan sanık ... müdafinin ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA
3-Sanık ... hakkında silahla tehdit suçundan kurulan beraat hükmünün temyizinde;
Sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK’nın 106/2-a maddesi kapsamındaki tehdit suçu için öngörülen cezanın üst sınırına göre aynı Kanun"un 66/1-e maddesinde öngörülen 8 yıllık olağan dava zamanaşımı süresinin, sorgu tarihi olan 26/07/2011 tarihinden itibaren inceleme tarihine kadar gerçekleştiğinin anlaşılması,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan HÜKMÜN açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddesi gereğince kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE,
4-Sanıklar ... ile ..."ın üzerine atılı karşılıklı yaralama suçlarından kurulan hükümlerin temyizinde;
Adli sicil kaydında tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık ... hakkında tekerrür hükümleri uygulanmamış ise de, aleyhe temyiz olmadığından bu husus bozma nedeni yapılmamış ve başkaca nedenlerde yerinde görülmemiştir.
Ancak;
a-Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 03/04/2018 tarih, 2014/851 Esas ve 2018/144 Karar sayılı kararı uyarınca, "Aynı yargı çevresindeki ceza infaz kurumunda başka bir suçtan hükümlü olarak bulunan ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 15/11/2018 tarih, 2018/339 Esas ve 2018/536 Karar sayılı kararı uyarınca farklı yargı çevresindeki ceza infaz kurumunda başka bir suçtan hükümlü olarak bulunan, asıl mahkemesince yapılan sorgusu sırasında duruşmadan bağışık tutulma isteğinde bulunmayan sanığın Cumhuriyet savcısının esas hakkındaki görüşünü bildirdiği ve hükmün açıklandığı son oturumda hazır bulundurulmayıp yokluğunda yargılama yapılarak mâhkumiyetine karar verilmesi savunma hakkının sınırlandırılması niteliğinde olduğu” şeklindeki kararları uyarınca başka suçtan Kınık (Kapatılan) K1 Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü olan ve duruşmalardan vareste tutulmaya dair bir talebi de bulunmayan sanık ..."ın kısa kararın okunduğu oturuma getirtilmeyerek savunma hakkının kısıtlanması suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 196. maddesine aykırı davranılması,
b-Katılan ... hakkında düzenlenen 02.09.2010 tarihli raporda "parçalı kırığın" mevcut olduğu ve basit tıbbi müdahale ile giderilebileceğinin belirtildiği, 12.01.2011 tarihli raporda kırığın "hayati fonksiyonlarının etkisinin olmadığının" belirtildiği, ancak bu raporların adli tıp kriterlerine uygun ve hüküm kurmaya elverişli olmadığı anlaşılmakla, katılanın yaralanmasına ilişkin tüm tedavi evrakı, geçici ve kati raporlar temin edilip, en yakın Adli Tıp Şube Müdürlüğüne gönderilerek, katılanın yaralanmasının niteliği hakkında ayrıntılı rapor aldırılıp, sonucuna göre sanık Yaşar Araç"ın üzerine atılı yaralama suçu yönünden hukuki durumunun tayini gerektiğinin gözetilmemesi,
c-Olay tarihlerinde sanıklar arasında çıkan tartışmada; haksız tahrik hükümlerinin uygulanması açısından ilk haksız eylemin kimden kaynaklandığının araştırılması, tespit edilemediği takdirde şüpheden sanık yararlanır ilkesi gereği haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
d--Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 günü, Resmi Gazete"de yayınlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ile ..."ın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, HÜKÜMLERİN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken aleyhe temyiz olmadığından CMUK"nın 326/son maddesinin gözetilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 10/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.