Tebliğname No : 2 - 2014/379759
MAHKEMESİ : Ankara 14. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 25/04/2012
NUMARASI : 2011/537 (E) ve 2012/262 (K)
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I)Sanık Suat"ın, yüklenen suçu işlemediğine ilişkin savunmasının aksine, diğer sanık S.. C.."ın suç atma biçimindeki anlatımları dışında, hukuka uygun, kuşkudan uzak, kesin, yeterli ve inandırıcı kanıtların nelerden ibaret olduğu açıklanmadan, yetersiz gerekçeyle sanık hakkında yazılı şekilde hüküm kurulması,
II)Kabul ve uygulamaya göre de;
1-)Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 21.01.2014 tarihli ve 2013/2-686 E., 2014/19 K. sayılı kararında belirtildiği gibi mala zarar verme suçunun konusu ile hırsızlık suçunun konusunun aynı tanışır mal olması halinde, ayrıca mala zarar verme suçundan ceza verilmemesi gerektiği, ancak hırsızlık eylemi gerçekleştirilirken suça konu mal dışında bir başka eşyaya zarar verilmiş ise, mala zarar verme suçunun oluşacağı, somut olayda suç konusu araç ile ilgili olarak hırsızlık eylemini gerçekleştirebilmek için araçtan bağımsız olan başkaca bir mala zarar verilmesinin sözkonusu olmadığı, bizzat suç konusu olan araç üzerinde meydana gelen zararın olduğu, bu durumda sanığın eyleminin sadece hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suçun hukuki nitelendirilmesinde yanılgıya düşülerek ayrıca mala zarar suçundan da hüküm kurulması,
2-)Mağdurun anlatımlarına göre 15.06.2011 tarihinde gece vakti 01:00 ile 02:00 saatleri arasında suçun işlendiğinin anlaşılması karşısında; sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 143.maddesinin uygulanması gerektiğinin düşünülmemesi,
3-)Mağdurun sokağa park ettiği ve kapılarını kilitlediği araçla ilgili olarak, aracın kapısını zorlayıp açarak hırsızlık suçunu işlediği kabul edilen sanığın eyleminin, 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b. maddesine uyduğu gözetilmeden eylemin nitelendirilmesinde yanılgıya düşülerek aynı Kanun"un 142/1-e. maddesi ile uygulama yapılması,
4-)5237 sayılı TCK’nın 53.maddesinin 1.fıkrasının ( c ). bendinde yer alan hak yoksunluklarının kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden ise mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağı gözetilmeden, anılan hakların yönelik olduğu kişiler bakımından bir ayrım yapılmadan sanığın; aynı Yasanın 53/1-c. maddesinde yazılı haklardan koşullu salıverme tarihine kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nın 326/son. maddesi gereğince yeni hüküm kurulurken bozma öncesi hükmolunan yaptırımın (cezanın) ve sonuçlarının ağırlaştırılamayacağı kuralının gözetilmesine, 24.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.