MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 18. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 07/04/2016 tarih ve 2015/1025-2016/257 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkili şirket ile davalı şirket arasında "denizaltı kurtarma ana gemisi tedarik sözleşmesi" ve "kurtarma ve yedekleme gemileri tedarik sözleşmesi" imzalandığını, daha sonra tedarik sözleşmelerinin 31. madde yükümlülükleri dışında dava dışı şirkete devredildiğini, söz konusu sözleşmelerin 31. maddesinde sayılan hizmetlerin ise 05/04/2012-27/03/2014 tarihleri arasında bizzat müvekkili tarafından ifa edildiğini ve karşılığında 927.458,82 EURO"nun davalı tarafa faturalandırıldığını, davalının fatura bedellerini ödememesi üzerine başlatılan takibe davalı tarafından haksız itiraz edildiğini ileri sürerek davalının icra takibine vaki itirazının iptali ile %20 icra inkar tazminatına hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; davacının yükümlülüklerin taahhüt ettiği şekilde ifa etmediğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre; taraflar arasında imzalanan tedarik sözleşmelerinin 31. maddesi kapsamında yerine getirilen hususların geminin yapımı ile ilgili işler olması nedeniyle deniz alacağı olduğu, bu durumda davanın denizcilik ihtisas mahkemesinin görev alanına girdiği gerekçesiyle davanın usulden reddine karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
1-Mahkemenin gerekçeli kararı davacı vekiline 04.05.2016 günü tebliğ edilmiş ve hüküm HUMK 437/1. maddesindeki temyiz etme süresi geçirildikten sonra 23.05.2016 tarihinde temyiz edilmiştir. Aynı Kanun’un 432/4. maddesine göre süresinden sonra yapılan temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi 01.06.1990 gün 3-4 sayılı İBK uyarınca Yargıtay da bu konuda bir karar verebileceğinden davacı vekilinin temyiz isteminin süre yönünden reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Davalı vekilinin temyiz itirazlarına gelince; dava, taraflar arasındaki sözleşmeden kaynaklanan alacağa yönelik başlatılan icra takibine itirazın iptali istemine ilişkin olup, mahkemece, yazılı şekilde görevsizlik kararı verilmiştir. Ancak taraflar arasındaki sözleşmenin 31. maddesi haricindeki diğer kısımlarının davalının muvafakati ile dava dışı şirkete devredildiği hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusu değildir. Davaya konu faturanın ise davacının sözleşmenin 31. maddesi kapsamında yaptığını ileri sürdüğü hizmetlerin karşılığı
olarak kesildiği anlaşılmaktadır. Bu durumda, taraflar arasındaki sözleşmenin 31. maddesi kapsamındaki dava dışı şirkete devredilmeyen işlerin gemi imalatına dair herhangi bir yükümlülüğü kapsamadığı, sadece tedarik edilen ekipmanların sertifiye edilmesi için gerekli desteğin sağlanmasına ilişkin olduğu ve davacının gemiye yönelik cebri icraya ilişkin bir talebinin olmadığı gözetilerek, işin esasına girilip sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirmeyle yazılı şekilde Denizcilik İhtisas Mahkemesine görevsizlik kararı verilmesi doğru olmamış, kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz isteminin süre yönünden REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile kararın BOZULMASINA, ödedikleri temyiz peşin harcın istekleri halinde temyiz edenlere iadesine, 26/09/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.