5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu’na muhalefet suçundan sanık ..."ın anılan Kanun"un 63/10 ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 43. maddeleri gereğince 1.250,00 Türk Lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair Ankara 44. Asliye Ceza Mahkemesinin 14/04/2015 tarihli ve 2015/116 esas, 2015/311 sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 02/05/2019 gün ve 94660652-105-06-16040-2018-Kyb sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 20/05/2019 gün ve KYB 2019-49492 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Ankara 44. Asliye Ceza Mahkemesinin 14/04/2015 tarihli kararının kesinleşmesini müteakip, infaz Savcılığının hükümde takdir edilen gün para cezası miktarı ve bir gün karşılığı takdir edilen değer gösterilmediğinden bahisle infazda oluşan tereddüdün giderilmesi talebi üzerine sanığın, 5809 sayılı Kanun"un 63/10 ve 5237 sayılı Kanun"un 43 ve 52/2. maddeleri uyarınca 1.240,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Ankara 44. Asliye Ceza Mahkemesinin 16/06/2015 tarihli ve 2015/116 esas, 2015/311 sayılı ek kararının, Mahkemece hükmün kesinleşmesinden sonra ek kararla hükümde değişiklik yapılamayacağı cihetle, hukuki değerden yoksun olduğu gözetilerek yapılan değerlendirmede;
Benzer bir olaya ilişkin olarak Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 03/03/2016 tarihli ve 2014/21037 esas, 2016/1833 karar sayılı ilâmında yer alan, "... Sanığın, katılanın kimlik bilgilerini kullanarak hat çıkartan kişinin ... Tatlılıoğlu olup olmadığı konusunda gerekli araştırma yapmayarak abonelik sözleşmesi yaptığından bahisle özel belgede sahtecilik suçuna iştirak ettiği gerekçesi ile hakkında açılan kamu davasında, aşamalardaki savunmalarında suçlamayı red etmesi, Samsun Kriminal Polis Laboratuvarının 16.07.2012 tarihli raporunda sözleşme altındaki imzaların katılana ait olmadığının tespit edilmesine rağmen; sözleşme ile ekindeki nüfus cüzdan fotokopisi üzerindeki yazı ve rakamlar ile sözleşmedeki katılana atfen bulunan imzaların sanığın eli ürünü olduğu hususunda bir araştırma yapılmadan kararın verilmiş olması karşısında; maddi gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespiti bakımından; suça konu sözleşme ile ekindeki belge üzerindeki yazı ve rakamlar ile sözleşmedeki katılana atfen bulunan imzaların sanığın eli ürünü olup olmadığı hususunda bilirkişi incelemesi yaptırılması..." şeklindeki açıklamalar karşısında,
Dosya kapsamına göre, adı geçen sanığın müştekinin bilgisi dışında nüfus cüzdanı fotokopisi ve kimlik bilgilerini kullanıp müşteki adına imza atarak sahte cep telefonu aboneliği sözleşmesi düzenlediğinden bahisle mahkûmiyetine karar verilmişse de, söz konusu abonelik sözleşmesi suretinin incelenmesinde Kılavuzlar İletişim isimli bir işyerine ait kaşe ve bir imza bulunduğu, bununla birlikte soruşturma esnasında ilgili Gsm şirketinden gelen yazı cevabına göre, abonelik sözleşmesini düzenlediği bildirilen bayi yetkilisi olan sanığın ifadesine başvurulduğu, ancak sanığın suça konu abonelik sözleşmesini kendisinin düzenlemediğini, imza ve yazı örneğinin kendisine ait olmadığını, söz konusu sözleşmenin alt bayi tarafından düzenlendiğini belirterek üzerine atılı suçlamayı reddetmesi karşısında, sanık ve ilgili alt bayide çalıştığı bildirilen kişilerin imza ve yazı örnekleri temin edilerek bilirkişi incelemesi yaptırılmadan, yargılama aşamasında da sanık aleyhine bir delil elde edilemeden, gerekçeli kararda atılı suçu adı geçen sanığın işlemiş olduğuna dair hiçbir delil ve gerekçeye yer verilmeden, yalnızca sanığa ön ödeme teklif edilip ödeme yapılmaması üzerine sanığın eyleminin sabit olduğundan bahisle mahkûmiyet kararı verilmesinde,
Kabule göre de;
Sanık hakkında sabit kabul edilen eylemi nedeni ile 5809 sayılı Kanun’un 63/10. maddesi uyarınca adli para cezasına esas miktarın gün olarak belirlendikten sonra, 5237 sayılı Kanun’un 52. maddesi uyarınca adli para cezasına çevirme işlemi yapılmak sureti ile sonuç cezanın belirlenmesi gerekirken, infazda tereddüt yaratacak şekilde, mahkumiyete esas eylem açısından belirlenen temel ceza ve gün karşılığı adli para cezası miktarı belirtilmeksizin yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
Dosya kapsamında yapılan incelemede, sanığın şikayetçi adına 31.01.2011 günü beş ayrı "ön ödemeli cep telefonu abonelik sözleşmesi" hazırlaması yönündeki eyleminin, TCK"nin 43/1. maddesinde aranan "değişik zaman" şartını taşımadığı, ancak aynı anda aynı mağdur hakkında birden fazla sözleşme hazırlanması yönündeki eylemin belirlenecek cezada alt sınırdan uzaklaşılmasını gerektiren ve TCK"nin 61. maddesinde yazılı bir takdiri artırım (teşdit) sebebi olduğunun anlaşılması karşısında, bu hususun kanun yararına bozma konusu yapılıp yapılmayacağının takdiri için dosyanın Adalet Bakanlığına gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 26/06/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.