
Esas No: 2015/11500
Karar No: 2015/15000
Karar Tarihi: 27.04.2015
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/11500 Esas 2015/15000 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : ... İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı işçi, davalıda bulunan üç adet diplomasının iadesini ve diplomalar iade edilmediği için çalışamadığı ve işyeri açamadığını belirterek uğradığı maddi zararın tazminine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş Dairemizin 28.05.2014 gün ve 2012/ 10080 Esas, 2014/17316 Karar sayılı kararı ile bakiye süreye ait ücret isteğinin reddi yönünden hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece, bozma gerekçesinin olayla ilgisiz olduğu gerekçesiyle diplomaların iadesi ve maddi tazminatın kabulüne dair direnme kararı verilmiştir.
Direnme kararının süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmiş olup, Dairemizin 6352 sayılı kanunun 40. maddesi ile eklenen 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ikinci maddesi uyarınca öncelikle inceleme yetkisi olduğu anlaşılmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Dairemizin “Somut olayda; taraflar arasında belirli süreli iş akdi düzenlenmesini gerektirir nesnel bir nedenin varlığı ortaya konmuş değildir. Bu durumda davacının başlangıçtan itibaren belirsiz süreli iş akdiyle çalıştığının kabulü ile bakiye süre ücretinin reddi gerekirken hatalı değerlendirme ile kabulüne karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir” gerekçesi ile verilen karara karşı yerel mahkemece “Davacının davalı şirkette ... olarak çalıştığı, kalfalık, ustalık ve usta öğreticiliğe ilişkin 3 adet diploma teslim ettiği, iş aktinin feshinde diplomaların iade edilmediği, davacının uzmanlık gerektiren işyeri açamadığı ve başka işte çalışamadığı, fesih tarihi olan 22.04.2009 tarihinden dava tarihi olan 29.04.2010 tarihine kadar 28.186,69 TL gelirden mahrum kaldığı, ilk kararda olduğu gibi % 50 oranında taktiri indirim yapılması gerektiği” gerekçesi ile direnilmiş olup, direnmenin doğru olduğu, yerel mahkemesince bu hususun düzeltildiği anlaşıldığından, dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, yerinde bulunmayan davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ek ikinci maddesi uyarınca ONANMASINAaşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 27/04/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.