MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin muhasebe sorumlusu olarak 03.08.2007 tarihinde işe başladığını, 30.04.2011 tarihine kadar çalıştığını, iş akdinin haksız olarak sona erdirildiğini, alacaklarının ödenmediğini iddia ederek, kıdem ve ihbar tazminatları ile fazla mesai, yıllık izin ve tatil alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; kıdem ve ihbar tazminatlarının davadan önce 24.10.2011 tarihinde ... aracılığı ile ödendiğini, davacının fazla mesai yapmadığını, ... olarak çalıştığını, yapılan satışlara ait gün sona raporlarını çıkarttıktan sonra yeni bir satış yapılmasının mümkün olmadığını, raporların çıkarıldığı saatten sonra işçilerin mesailerinin de sona erdiğini, davacının resmi tatil günlerindeki çalışmalarına karşılık uygun zamanda izin kullandırıldığını, dini bayramların 1. ve 2. günleri işyerinin kapalı olduğunu, 3. ve 4. günlerinde açık olduğunu ancak çalışanların nöbet usulü çalıştıklarını beyan ederek, davanın reddini savunmuştur.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece kıdem ve ihbar tazminatlarının ödenmesi nedeniyle, hafta tatili talebinin ispatlanamaması nedeniyle reddine, fazla mesai ve genel tatil ücretlerinin davalıdan tahsiline hükmedilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı dava dilekçesinde sadece kıdem ve ihbar tazminat kalemleri yönünden miktar belirterek maktu harç yatırarak dava açmış, fazla mesai, genel tatil ve izin alacağı kalemlerini de sıraladıktan sonra "diğer alacaklarının" tahsilini de istemiştir.
Davacının adli yardım talebi üzerine mahkemece tensip tutanağında adli yardım talebi konusunda araştırma yapılmasına karar verilmiş, ön inceleme duruşmasında ve ilk oturumda araştırmaya devam edilmiş ve bu arada ilk oturumda davacı tanığı dinlenerek gelmeyen tanıklara yönelik işlem yapılmıştır.
Davacının adli yardım talebi harç ve masraflara yönelik olup, Harçlar Kanunu uyarınca harcı yatırılmayan işlemlerin yapılması mümkün değildir. Ancak mahkemece daha sonraki oturumda adli yardım kararı verildiğinden mahkemenin harcı tamamlatmadan ya da adli yardım kararı vermeden yargılamaya yönelik usuli işlemler yerine getirmesi sonuca etkili görülmemiştir.
Yapılan yargılama sırasında bilirkişi raporu alınmasından sonra davacı vekili tarafından 26/02/2013 havale tarihli dilekçe ile ıslah yapılarak dava dilekçesinde sayılan ancak miktarı belirtilmeyen fazla mesai, genel tatil ve izin ücreti alacakları bilirkişi raporundaki miktarlar esas alınarak belirtilmiştir. Islah dilekçesindeki bu miktarlar ıslahen talep arttırımı olmayıp, miktar açıklamasıdır. Dava dilekçesindeki alacak kalemlerinin mahkemece açıklatılması gerekirken bu miktarlar davacı vekili tarafından ıslah adı altında açıklanmıştır.
Islah adı altındaki talep açıklamasından sonra davacı vekilinin taleplerini ve her bir talep için alacak miktarlarını açıklaması için mahkemece davacı vekiline süre verilmiş, bunun üzerine davacı vekili 15/04/2013 havale tarihli dilekçe ile fazla mesai alacağı taleplerinin 45.292,80 TL , genel tatil alacağı taleplerinin 10.340,00 TL ve hafta tatili alacağı taleplerinin 11.616,00 TL olduğunu belirtmiş, dilekçenin netice-i talep kısmında 7.859,89 TL"nin fesih tarihinden, diğer alacakların dava tarihinden faiziyle tahsilini talep etmiştir.
Dava açılış şekli itibariyle kısmi dava olup, yukarıdaki açıklamalara göre davacı kıdem ve ihbar tazminat taleplerini miktar olarak belirtmiş, diğer alacak kalemlerinde miktar belirtmemiştir. Davacı vekili adli yardım talebi mahkemece kabul edildikten sonra ıslah adı altında verdiği 26/02/2013 havale tarihli dilekçesi ile taleplerini açıklamıştır. Davalı tarafın ıslaha karşı zamanaşımı itirazı üzerine mahkemenin davacıya tekrar talep ve miktar açıklaması yaptırmasının hiçbir hukuki sonucu yoktur.
Davalının ıslaha karşı zamanaşımı itirazı üzerine aldırılan ek raporda her ne kadar iş akdinin başlangıcının 03/08/2007 olması nedeniyle zamanaşımına uğrayan alacak bulunmadığı bildirilmiş ve mahkemece de bu ek rapora itibarla hüküm kurulmuş ise de, varılan sonuç hatalıdır. Mahkemece yapılacak iş, fazla mesai ve genel tatil ücretleri açısından davacının 26/02/2013 havale tarihli dilekçesindeki miktarlar gözetilerek 26/02/2013 tarihinden geriye doğru 5 yıllık zamanaşımı süresi yönünden hesaplama yapılıp, davacı tarafından sunulan e posta çıktılarına göre hesaplama yapılması nedeniyle her iki alacak kaleminden de uygun oranda takdiri indirim uygulayarak hüküm kurmaktır.
3-Davacının izin alacağı yönünden olumlu ya da olumsuz bir karar verilmemesi de isabetsizdir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 27/04/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.