MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
UYGULAMA : 1-Sanık ... hakkında;
a-..."ı kasten yaralama suçundan; 5237 sayılı TCK.nun 86/1-3-e, 87/1-d-son, 62, 53. maddeleri uyarınca; 4 yıl 2 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına,
b-..."i hürriyetinden yoksun kılma suçundan; 5237 sayılı TCK.nun 109/2-5, 62, 53. maddeleri uyarınca; 3 yıl 9 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına,
2-Sanık ... hakkında;
a-..."ı kasten yaralama suçundan; 5237 sayılı TCK.nun 86/1-3-e, 87/1-d-son, 62, 53. maddeleri uyarınca; 4 yıl 2 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ,
b-..."i kasten yaralama suçundan; 5237 sayılı TCK.nun 86/2-3-e, 62, 52. maddeleri uyarınca; 3.000 TL. adli para cezası ile cezalandırılmasına,


TÜRK MİLLETİ ADINA

1-a) Sanık ... hakkında mağdur ...’yi kasten yaralama; mağdur ..."ı hürriyetinden yoksun kılma suçlarından kurulan 29/01/2013 tarihli hükümler, 04/02/2013 tarihli dilekçe ile ... müdafii tarafından yasal süresi içerisinde temyiz edilmiş ise de, sanık ... tarafından verilen ve hükümlerin onanmasını istediği 24/09/2014 ve 02/10/2014 tarihli dilekçeler, Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 05.02.2008 tarih ve 2008/1-9/15 sayılı kararı uyarınca, temyizden vazgeçme olarak kabul edilmiş, re"sen de temyize tabi bulunmayan sanık ... hakkında kurulan hükümlere yönelik temyiz taleplerinin, feragat nedeniyle;
b) Sanık ... hakkında mağdur ..."ı kasten yaralama suçundan verilen doğrudan para cezasına ilişkin mahkumiyet kararı, CMUK"nun 305/1 maddesi uyarınca miktarı itibarıyla kesin nitelikte olup temyiz kabiliyeti bulunmadığından, sanık müdafiinin bu suç ile ilgili temyiz isteminin;
CMK.nun 317. maddesi gereğince reddine karar verilmiştir.
2) Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..."un mağdur ..."yi kasten yaralama suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde düzeltme nedeni dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, sanığın belli haklardan yoksun bırakılmasına dair uygulama yapılırken TCK’nun 53/1-c maddesindeki hakları kullanmaktan aynı yasanın 53/2. maddesi uyarınca hapis cezasının infazının tamamlanıncaya kadar, velayet, vesayet ve kayyımlık yetkisini sadece kendi alt soyları üzerinde kullanmaktan ise koşullu salıverme tarihine kadar yoksun bırakılmalarına karar verilmesi gereğinin gözetilmemesi yasaya aykırı ise de, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, CMUK’nun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak, sanık hakkında TCK"nun 53. maddesinin uygulandığı bölümün hüküm fıkrasından çıkartılarak yerine, "sanık hakkında hükmolunan hapis cezasının kanuni sonucu olarak 5237 sayılı TCK’nun 53/l-a,b,c,d,e maddesinde belirtilen hakları kullanmaktan aynı yasanın 53/2. maddesi uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından getirilen kısıtlamanın ise 53. maddenin 3. fıkrası uyarınca şartla salıverilme tarihine kadar geçerli olduğunun hüküm fıkrasının mahsus bölümüne eklenmesine karar verilmek suretiyle hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi (ONANMASINA), 22/12/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.