
Esas No: 2015/22840
Karar No: 2019/19569
Karar Tarihi: 12.12.2019
Tehdit - hakaret - yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2015/22840 Esas 2019/19569 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret, yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, beraat, ceza verilmesine yer olmadığı
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, sanık ..."ın, katılan ..."ye yönelik yaralama suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına karşı yapılan itirazın reddine dair ek karara karşı bir temyiz olmadığı belirlenerek dosya görüşüldü:
A-Temyiz edilebilirlik koşulları yönünden yapılan incelemede;
1-Sanık ..."nin, katılan ..."a yönelik hakaret suçundan dolayı kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu
2-Mağdur ... ..."un, 01.03.2012 tarihli duruşmada, kendisini tehdit ettiğinden bahisle hakkında dava açılan ..."den şikayetçi olmadığını ve davaya katılmak istemediğini beyan etmesi nedeniyle davaya katılma hakkı bulunmadığı halde mahkemece Kanuna aykırı gerekçeyle kamu davasına katılan olarak kabulünün mağdura bu niteliği ve dolayısıyla Kanun yoluna başvurmak hak ve yetkisini kazandırmadığı,
Anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca, sanık ... müdafi, katılan ... vekili ve mağdur ... Coşkun vekilinin TEMYİZ İSTEKLERİNİN REDDİNE,
B-Diğer hükümlere yönelik temyiz isteklerinin incelenmesinde,
Temyiz isteklerinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-Sanık ......"un katılan ..."ye yönelik yaralama ve tehdit, sanık ..."ın katılan ..."ye yönelik hakaret ve tehdit, sanık ..."nin katılan ..."a yönelik yaralama ve tehdit, sanık ..."nin katılan ..."a yönelik hakaret suçlarından verilen beraat kararlarına yönelik, katılanlar ... ve ... vekillerinin temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
2-Sanık ..."nin, katılan ..."a yönelik yaralama suçundan, meşru savunma nedeniyle verilen ceza verilmesine yer olmadığı kararına yönelik temyize gelince,
Yaralama eylemini TCK"nın 25/1. maddesi uyarınca meşru savunma koşulları kapsamında gerçekleştirdiği kabul edilen sanık hakkında, 5271 sayılı CMK"nın 223/2-d maddesi gereğince beraat kararı verilmesi yerine ceza verilmesine yer olmadığına dair hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, katılan ... vekilinin temyiz iddiaları bu nedenle yerinde görüldüğünden HÜKMÜN BOZULMASINA, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktasının tebliğnameye uygun olarak "ceza verilmesine yer olmadığına" dair kısmın karardan çıkarılarak yerine sanığın, 5271 sayılı CMK"nın 223/2-d maddesi uyarınca "beraatine" ibaresinin eklenmesi biçiminde DÜZELTİLMEK ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hüküm, bu bağlamda ONANMAK suretiyle 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca davanın esasına, 12.12.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.