İki ayrı firar suçundan sanık ..."ın, 1632 sayılı Askeri Ceza Kanunu"nun 66/1-a, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 62, 50/1-a ve 52/2. (2"şer kez) maddeleri uyarınca 2 kez 6.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Deniz Kuvvetleri Komutanlığı Askeri Mahkemesinin 18/12/2014 tarihli ve 2014/293 Esas, 2014/361 sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 16/01/2019 gün ve 94660652-105-06-14942-2018-Kyb sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 28/01/2019 gün ve KYB 2019/7467 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Dosya kapsamında göre, sanığın Ankara Sahil Güvenlik Komutanlığı Hizmet Bölük Komutanlığı emrinde askerlik hizmeti ifa etmekte iken, 25/05/2014 tarihinde firar ettiği ve 02/06/2014 tarihinde yakalandığı, 05/06/2014 tarihinde tekrar firar eden sanığın bu defa 18/07/2014 tarihinde yakalanması üzerine, Deniz Kuvvetleri Komutanlığı Askeri Savcılığının 04/08/2014 tarihli ve 2014/144 Esas, 2014/135 Karar sayılı iddianamesi ile açılan kamu davası sonucunda 2 ayrı firar suçu işlediğinden bahisle 2 kez cezalandırılmasına karar verilmiş ise de; atılı suça konu eylemlerin bir suç işleme kararının icrası kapsamında değişik zamanlarda henüz iddianame de düzenlenmeden gerçekleştiği ve dolayısıyla 5237 sayılı Kanun"un 43/1. maddesi gereğince zincirleme suç hükümleri uygulanmak suretiyle sanığın bir kez cezalandırılmasına karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde iki kez cezalandırılmasında isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
Askerî Yargıtay’ın yerleşik içtihatları ile de ortaya konulduğu üzere, firar ve izin tecavüzü gibi süreklilik gösteren (mütemadi) suçlarda, failin yakalanması, birliğine dönmesi veya bu amaçla resmî mercilere müracaat etmesi hâllerinde suç tamamlanmakta, bundan sonraki kaçma eylemleri ayrı bir suçu oluşturmaktadır. Ancak, katılma veya resmî mercilere müracaat hâllerinde suçun tamamlandığının kabulü için, failin eylemini sonlandırmak iradesiyle hareket etmiş olması gerekmekte, bir başka vesileyle bu eylemlerin yapılmış olmasının, devam etmekte olan suçu sonlandırmayacağı kabul edilmektedir (Askerî Yargıtay Daireler Kurulunun 28.4.2016 tarihli ve 2016/14-31 E.K.; 7.11.2013 tarihli ve 2013/109-107 E.K.; 22.3.2012 tarihli ve 2012/43-42 E.K.; 16.3.2006 tarihli ve 2006/63-64 E.K.; 19.11.2004 tarihli ve 2004/171-152 E.K.; 20.2.2003 tarihli ve 2003/11-9 E.K.; sayılı ilamları da aynı doğrultudadır).
Somut olayda ise katılma veya resmî mercilere müracaat hâlinin bulunmadığı, sanığın dehalet kastı taşımaksızın her bir eyleminin yakalanmakla son bulduğu anlaşılmakla; Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, 01/07/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.