MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, 6136 sayılı Yasaya muhalefet, Hakaret
HÜKÜM : 1-..."ı yaralamaktan: 5237 sayılı TCK"nun 86/1, 86/3-e, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca ; 1 yıl 10 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına.
2- ..."i yaralamaktan: 5237 sayılı TCK"nun 86/2, 86/3-e, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca; 7 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına.
3- ..."ı yaralamaktan: 5237 sayılı TCK"nun 86/2, 86/3-e, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca; 7 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına.
4- 6136 sayılı Yasanın 13/1, 5237 sayılı TCK"nun 62, 53. maddeleri uyarınca; 10 ay hapis ve 500 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına.
5- Hakaret suçundan TCK.nun 129/3maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına

TÜRK MİLLETİ ADINA

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ...’ın mağdurlar ..., ... ve ...’ya yönelik eylemleri ile 6136 sayılı Yasaya aykırılık ve hakaret suçlarının sübutu kabul, mağdurlar ... ve ...’ya yönelik suçları ile 6136 sayılı Yasaya aykırılık ve hakaret suçları yönünden oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, tahrike ve takdire ilişen cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bozma nedenleri dışında
isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanık müdafiinin delillerin takdirinde hata yapıldığına, sübuta, yasal indirimlerin uygulanması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
A)Sanık ...’ın 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan kurulan hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi (ONANMASINA),
B)Sanık ...’ın mağdurlar ..., ... ve ...’yı kasten yaralama ve hakaret suçlarından kurulan hükümler yönünden;
1)Sanığın mağdur ..."e yönelik eyleminde;
Sanık ...’ın etkili mesafeden mağdur ...’e doğru birden fazla ateş ederek mağduru, boyun sol tarafta giriş, sırtta çıkış olacak şekilde yaraladığı, yumuşak doku seyirli olması nedeniyle yaralanmanın mağdurun yaşamını tehlikeye sokmadığı ancak basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek nitelikte olduğunun belirlendiği olayda, sanığın eyleme bağlı olarak ortaya çıkan kastının öldürmeye yönelik olduğu anlaşılmakla, kasten öldürmeye teşebbüs suçundan cezalandırılması yerine suçun nitelendirilmesinde hataya düşülerek yazılı şekilde kasten yaralama suçundan hüküm kurulması,
2) Sanığın mağdurlar ... ve ...’yı kasten yaralama suçundan kurulan hükümlerde;
Sanığın mağdurlara doğru tabanca ile yaptığı atışlar sonucu mağdurların yara almadığı ve eylemin teşebbüs aşamasında kaldığı anlaşılmakla, sanığın eylemine uyan mağdurları ayrı ayrı kasten yaralamaya teşebbüs suçundan hüküm kurulması yerine, suçun tamamlandığının kabulü ile yazılı şekilde kasten yaralama suçlarından hüküm kurulması,
3) Sanığın mağdurlar ..., ... ve ...’ya hakaret suçundan kurulan hükümde;
a) Mağdur ...’ün istinabe yoluyla alınan 22.06.2010 tarihli beyanında, yaralanmasından dolayı şikayetten vazgeçtiği ve mağdur ...’un istinabe yoluyla alınan 03.02.2011 tarihli beyanında şikayetçi olmadığını beyan ettiği anlaşılmakla, mağdur ...’den hakaret suçu yönünden de sanık hakkındaki şikayetinden vazgeçip vazgeçmediği hususu sorularak, sanığın mağdurlar ... ve Uğur’a hakaret suçları yönünden şikayet yokluğu nedeniyle düşme kararı verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
b) Kabule göre de; Hakaret suçunun karşılıklı işlendiğinin kabulü ile 5237 sayılı TCK’nun 129/3.maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi ile yetinilmesi yerine, mahkumiyet hükmü kurulduktan sonra 129/3.madde uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi suretiyle hükümde çelişki yaratılması,
4) Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 90. maddesi delaleti ile Ülkemizin de taraf olduğu Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi uyarınca, ayrıca
Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin, Sözleşmenin anılan maddesinde yer alan ücretsiz müdafii yardımından yararlanma koşullarından “adaletin selametinin gerektirmesi” kıstası ile ilgili yerleşmiş içtihatları da dikkate alınarak; sanığın, CMK’nun 150/2 maddesi uyarınca kendisine atanan müdafii yardımından ücretsiz olarak faydalanma hakkı bulunduğu halde, müdafii ücretinin yargılama giderleri arasında gösterilmesi,
Bozmayı gerektirmekle, sanık müdafiinin temyiz itirazlarının bu itibarla kabulüyle, CMUK"nun 326/son maddesi gözetilmek kaydıyla sanık ..."ın mağdurlar ..., ... ve ... kasten yaralama ve hakaret suçlarından kurulan hükümlerin kısmen tebliğnamedeki düşünce gibi (BOZULMASINA), 26/12/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.