Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : İftira
Hüküm : Sanık ... hakkında; TCK"nın 267/1, 43, 53, 58. maddeleri uyarınca mahkumiyet
Sanık ... hakkında; TCK"nın 267/1, 43, 62, 51, 53. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-İftira suçunun oluşabilmesi için; yetkili makamlara ihbar veya şikayette bulunarak işlemediğini bildiği halde, hakkında soruşturma ve kovuşturma başlatılmasını ya da idari bir yaptırım uygulanmasını sağlamak için bir kimseye hukuka aykırı bir fiil isnat edilmesi gerektiği, somut olayda; sanıkların aşamalarda değişmeyen savunmalarının maddi vakalara dayandığı, eylemlerinin anayasal şikayet hakkı kapsamında değerlendirilmesi gerektiği ve iddialarının ispat edilememiş olmasının sanıkların iftira suçunu işlediğinin kanıtı sayılamayacağı gözetilmeden unsurları itibariyle oluşmayan iftira suçundan beraatleri yerine yazılı şekilde mahkumiyetlerine karar verilmesi,
2-Kabul ve uygulamaya göre de,
a-Suç tarihinin “29.08.2014, 12.09.2014” yerine “30.10.2014” yazılması,
b-TCK"nın 53. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının uygulanması bakımından, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E. 2015/85 K. iptal kararının gözetilmesi lüzumu,
c-Alt sınırdan belirlenen temel cezada zincirleme suç hükümleri gereğince yapılan artırım neticesinde 1 yıl 3 ay hapis cezası yerine 1 yıl 10 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi suretiyle sanık ... hakkında fazla ceza tayini,
d-5237 sayılı TCK’nın 51. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, mahkemece bir deneme süresinin belirlenmesi zorunlu olup, bu sürenin belirlenmemesi veya eksik belirlenmesinin, aleyhe bozma yasağı kapsamında değerlendirilemeyeceği ve denetim süresinin mahkum olunan hapis cezası süresinden az olamayacak şekilde belirlenmesi gerektiği gözetilmeden sonuç olarak 1 yıl 6 ay 22 gün hapis cezası verilen sanık ... hakkında 1 yıl denetim süresine hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..., sanık ... müdafii ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 10.11.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.