Edirne Ceza Kararları - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2016/3542 Esas 2016/5847 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/3542
Karar No: 2016/5847
Karar Tarihi: 21.11.2016

Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2016/3542 Esas 2016/5847 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sulh Ceza Mahkemesi, tutuklu veya hükümlünün kaçması suçundan bir sanığa mahkumiyet kararı vermiştir. Ancak, Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 105/A maddesinin 7. fıkrasının (c) bendinin Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmesi nedeniyle, sanığın mahkumiyeti hatalı bulunmuştur. Ayrıca, hüküm fıkrasında 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi gereğince ihtar yapılması gerektiği belirtilmeyerek, sanığın temyiz itirazları yerinde görülmüştür. Bu nedenlerle, mahkeme kararı bozulmuştur.
Kanun maddeleri: TCK'nın 292/1, 62, 50/1-a, 52/2-4 ve 5275 sayılı Kanunun 105/A-8 ve 106/3. maddeleri.

16. Ceza Dairesi 2016/3542 E. , 2016/5847 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Hükümlü veya tutuklunun kaçması
Hüküm : TCK"nın 292/1, 62, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-)5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 105/A maddesinin 7. fıkrasının (c) bendinin, hükümden önce 09.01.2014 tarihli ve 28877 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 26.12.2013 tarih ve 2013/133 E. 2013/169 K. sayılı kararı ile iptal edilmesi karşısında sanığın beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
2-)Kabul ve uygulamaya göre de;
a-)Adli para cezalarının yerine getirilmemesi halinde 6545 sayılı Kanunla değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi uyarınca infaz aşamasında re"sen uygulama yapılabileceği nazara alındığında hüküm fıkrasında TCK"nın 52/4. maddesi gereğince ihtarat yapılması,
b-)Sanığın TCK"nın 292/1. maddesi gereğince cezalandırılmasına karar verilirken, hüküm fıkrasında temel cezaya atıf yapan 5275 sayılı Kanunun 105/A-8. maddesinin gösterilmemesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 21.11.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.