MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 30/04/2015 tarih ve 2012/320-2015/93 sayılı kararın duruşmalı olarak incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş olup, duruşma için belirlenen 11/10/2016 günü tebligata rağmen gelen olmadığı yoklama ile anlaşıldı, duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalının müvekkili şirketin müdürü olarak görev yaptığı dönemde şirket hesaplarından paralar çektiğini, çekilen paraları kendi özel işlerinde kullandığını, çekilen paraların şirkete iadesi için gönderilen ihtara cevap vermediği gibi gereğini de yerine getirmediğini, davalının şirket adına yaptığı 1.650,00 TL"lik ödeme düşüldüğünde 50.100,00 TL zarar bulunduğunu ileri sürerek, anılan meblağın faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin davacı şirketten hak ve alacağı olduğunu, şirketin parasını şahsi işlerine harcadığı iddiasının doğru olmadığını, TTK"nın 518 vd. maddelerine göre her yıl bilanço dönemi sonunda hesaplanıp kar ve zarar durumuna göre şirket ortaklarının TTK"nın 532. maddesine göre sorumlulukları bulunduğunu, müvekkilinin şirkete borcu olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davanın limited şirket müdürü aleyhine açılan sorumluluk davası olduğu, davacı şirketin defter ve kayıtları üzerinde yaptırılan bilirkişi incelemesi sonucu davalının şirket hesaplarından muhtelif tarihlerde paralar çektiği ve davacı şirkete toplam 51.700,00 TL borcu olduğunun belirlendiği, davalı şirket hesaplarından çektiği bu paraları şirket işlerinde kullandığına ilişkin delil sunmadığından kusurunun olmadığını ispatlayamadığı gerekçesiyle taleple bağlı kalınarak davanın kabulü ile 50.100,00 TL"nin faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve kural olarak, yönetim kurulu üyeleri şirket adına yaptıkları işlemlerden dolayı kişisel olarak sorumlu tutulamazlarsa da, 6762 sayılı TTK’nın 336. maddesinde belirtilen hallerde ortaklığa ve ortaklık alacaklılarına karşı kusursuz olduklarını ispat etmedikçe tüm yöneticilerin oluşan zarardan müteselsilen sorumlu olmalarına, yönetim kurulu üyelerinin görevlerini ifaları sırasında bir zarar oluşmuşsa, bu zararın üyelerin kusurlu eylemi sonucunda meydana geldiğinin kabulü gerekmesine, başka bir deyişle, Türk Ticaret Kanunu yönetim kurulu üyeleri için ispat yükü ters çevrilmiş kusur
esasına dayanan bir sorumluluk öngörmüş ve yönetim kurulu üyeleri aleyhine kusur karinesi kabul etmiş olup ... Ticari İşletme ve Şirketler, s:1941, 1942, 1999). 6762 sayılı TTK’nın 338. maddesinde, yönetim kurulu üyelerinin kusur ve sorumluluklarının bulunmadığını ispat edemedikleri takdirde zarardan sorumlu olduklarının düzenlenmiş bulunmasına, somut uyuşmazlık bakımından da davalının ispat yükünü yerine getirememiş olmasına göre davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2.539,05 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 13/10/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.