Davacı, aylığının 1.6.2005 tarihinden itibaren bağlanması gerektiğinin tespiti ile fazla alınan kısmın iadesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Davacı, yaşlılık aylığına 1.6.2005 tarihinden itibaren hak kazandığının tespiti ile davalı kurumca prim borcu olarak fazladan alınan 3.571,11-YTL’nin yasal faiziyle birlikte iadesini istemiştir.
Mahkemece, davacının 1479 sayılı Yasa Bağ-Kur sigortalılığına 22.3.2004 tarihinde sona erdiğinin, bu tarih itibariyle prim borcunun bulunmadığının, 1.6.2005 tarihinden itibaren yaşlılık aylığına hak kazandığına ve prim borcu olarak fazladan alınan 3.571,11-YTL’lik yersiz ödemenin, ödeme tarihi olan 12.10.2005 tarihinden itibaren işleyerek yasal faiziyle birlikte davacıya iadesi gerektiğinin tespitine karar verilmiştir.
1479 sayılı Bağ-Kur Kanununun 24. maddesinde, gerçek veya basit usul de gelir vergisi mükellefi olanlar ile birlikte kanunla kurulu meslek kuruluşuna kayıtlı olanların Bağ-kur sigortalısı olacağı, 25. maddesinde ise, gelir vergisi mükellefi olanların mükellefiyetlerini gerektiren faaliyetlerine son verdikleri, gelir vergisinden muaf olanların esnaf ve sanatkarlar sicili ile birlikte kanunla kurulu meslek kuruluşlarındaki üye kayıtlarının silindiği tarihten bir gün önce sigortalılıklarının sona ereceği öngörülmüştür. Davacının K.ilindeki ve B. ilçesindeki oda ve sicil kayıtları dikkate alınarak sonuca gidildiği, S.ili ile G. ilçesindeki, oda ve sicil kayıtları üzerinden inceleme yapılmadığı, Gemerek Şoförler Odasındaki ve Sivas Esnaf ve Sanatkarlar Sicil Memurluğundaki kayıtlarının 14.6.2005 tarihinde sona erme sebeplerinin fiili çalışmaya dayalı olup olmadığının araştırılmadığı, davacının odanın toplantılarına katılıp katılmadığının, aidat ödeyip edemediğinin sorulmadığı, ilgili emniyet müdürlüklerine, belediye’ye yazı yazılarak otobüs işletmesi, şoförlük veya nakliyat işi ile uğraşıp uğraşmadığının, uğraşıyor ise hangi tarihte sona erdiğinin belirlenmediği, bu konuda emniyet yolu ile araştırma yaptırılmadığı, sonuç olarak yetersiz araştırma ve inceleme ile davacının 22.3.2004 tarihi itibariyle kendi nam ve hesabına çalışmasını sona erdirdiğine karar verildiği görülmüştür.
Yapılacak iş; Yukarıda açıklandığı şekilde araştırma yapılarak sonucuna göre, fiil çalışmanın 22.3.2004 tarihinde sona erdiğinin anlaşılırsa şimdiki gibi karar verilmesi, 14.6.2005 tarihinde sona erdiğinin tespiti durumunda ise, koşullarının oluştuğu yaşlılık ayığı talep tarihi olan 3.5.2005 tarihine kadar olan primlerin Kurumca tahsili gerektiğinden, bu tarihe kadar olan primlerde 12.10.2005 tarihinde kuruma ödenmiş olduğundan, 1479 sayılı Yasa’nın 35. maddesi gereğince de talep tarihinde prim borcunun bulunmaması aylık koşullarından olduğu, prim borcunun yerine getirildiği 12.10.2005 tarihini takip eden aybaşı olan 1.11.2005 tarihinden itibaren yaşlılık aylığı bağlanmasına, kurumca 1.11.2005 tarihinden itibaren aylık bağlandığından dolayısıyla aylık yönünden istemin reddine, 3.5.2005-14.6.2005 tarihleri arasına isabet eden primlerin iadesine, 1.6.2005-14.6.2005 tarihleri arasında faaliyeti devam ettiğinden 1479 sayılı Yasa’nın Ek 20. maddesi uyarınca Sosyal Güvenlik Destek Primi kesintisi uygulanılmasına karar vermektir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular göz ardı edilerek yazılı gerekçelerle kurulan hüküm usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 13.10.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.
