MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

... 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 18/05/2016 tarih ve 2016/39 D.İş sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi ihtiyati hacze itiraz eden-davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
İhtiyati hacze itiraz eden davalı vekili, itiraz eden davalının ilk olarak ikametgahı İskenderun"da olduğundan icra müdürlüğü ve mahkemenin yetkisine itiraz etmiş ve davacı lehine verilen ihtiyati tedbir kararının alacağın teminat alınmasının gerektiği hallerde verilebileceğini, ihtiyati tedbirin ancak dava konusu üzerine konulabileceğini, mahkemece davacının geçici hukuki korumaya yönelik talebin ihtiyati haciz gibi değerlendirilmişse de, davaya konu faturaların VUK"da belirtilen zorunlu şekil şartlarını taşımadığını, davacının alacaklı olup olmadığının ancak yargılama ile ortaya çıkacağını, ihtiyati haciz niteliğinde ihtiyati tedbir kararı verilemeyeceğini ileri sürerek, ihtiyati haczin kaldırılmasını istemiştir.
Mahkemece, davanın para alacağına ilişkin olduğu ve somut olayda İİK"nın 257. maddesinde yer alan ihtiyati haczin şartlarının bulunduğu, hukuki nitelendirmeyi yapma görevinin hakimde olduğu, davacı vekilinin ihtiyati tedbir talebinin ihtiyati haciz olarak değerlendirilmesi gerektiği gerekçesiyle, ihtiyati haciz mahiyetinde ihtiyati tedbir kararı verildiğinden itirazın reddine karar verilmiştir.
Kararı, ihtiyati hacze itiraz eden- davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, ihtiyati hacze itiraz eden-davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, ihtiyati hacze itiraz eden-davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 17/10/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.