MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız yararlanma, mühür bozma

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Sanık hakkında mühür bozma suçundan kurulan 03/05/2012 tarihli mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
6352 sayılı Yasanın geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 28/08/2012 günlü iade kararının sadece elektrik hırsızlığı suçundan kurulan hükümle ilgili olduğu, daha önce mühür bozma suçundan kurulan hüküm ile bu hükme karşı yapılan temyiz başvurularının geçerli olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Mühür bozma suçundan hükmolunan cezanın miktar ve türüne göre hükmün; 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesiyle, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. maddesinde, Bölge Adliye Mahkemeleri faaliyete geçinceye kadar hapis cezasından verilenler hariç olmak üzere sonuç olarak belirlenen üçbin Türk Lirası dahil adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükümlerine karşı temyiz yasa yoluna başvurulamayacağı öngörülmekle, hüküm tarihine göre temyizi mümkün olmadığından, sanık müdafiinin temyiz isteğinin 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesine göre yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2-Sanık hakkında karşılıksız yararlanma suçundan kurulan 04/04/2013 tarihli mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Tebligat Kanunu"nun Uygulanmasına Dair Yönetmelik"in 30/1. maddesine göre adres kayıt sistemindeki yerleşim yeri adresine meşruhat verilerek çıkarılan tebligatlar hariç olmak üzere, muhatap veya muhatap adına tebliğ yapılabilecek olanlardan hiçbiri gösterilen adreste sürekli olarak bulunmazsa, tebliğ memurunun, adreste bulunmama sebebini bilmesi muhtemel komşu, yönetici, kapıcı, muhtar, ihtiyar heyeti veya meclisi üyeleri, kolluk amir ve memurlarından araştırarak beyanlarını tebliğ mazbatasına yazıp imzalatması, imzadan çekinmeleri halinde bu durumu yazarak imzalaması gerektiği, somut olayda sanığın yokluğunda verilen 03/05/2012 tarihli mahkumiyet hükmünün sanığın bilinen son adresine tebligat evrakı üzerinde adres kayıt sistemindeki yerleşim yeri adresi olduğuna dair meşruhat olmadan tebliğe çıkartıldığı ve Tebligat Kanunun 21/1 maddesine göre tebliğ edildiği, ancak tebliğ evrakında sanığın adreste bulunmama sebebinin belirtilmediği, bu sebeple açıklanan biçimde yapılan tebliğ işleminin geçersiz olduğu, sanık müdafiinin öğrenme üzerine 03/05/2012 tarihli mahkumiyet hükmünü süresinde temyiz ettiği belirlenerek yapılan incelemede;
02.07.2012 tarihinde kabul edilip 28344 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan ve 05.07.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı Kanun"un geçici 2. maddesinin 1. ve 2. fıkrası hükümleri birlikte ele alınıp değerlendirildiğinde, "yapılan değişiklikle amaçlananın bu kapsam dâhilindeki suçlar bakımından kurum zararının ödenmesi halinde, olayın sanık ya da sanıkları hakkında ceza verilmesine yer olmadığı kararı verilerek işin esasına girilmesinin önlenmesi" olduğu değerlendirilip, suça konu elektrik sayacının tarımsal sulamada kullanılması nedeniyle ziraat mühendisi bilirkişisi atanarak, sulama mevsimi, sulanan alan, sulama süresi, yetiştirilen ürün gibi özellikler tespit edilip bu hususlar göz önüne alınarak tüketilebilecek su miktarı, bu miktara göre de elektrik mühendisinden ek rapor alınıp tüketilebilecek elektrik miktarı vergi ve ceza hesaba katılmadan hesaplattırılıp, bu tutar açıkça belirtilmek suretiyle sanığa, "katılan kurumun zararını gidermesi halinde 6352 sayılı Kanun"un geçici 2/2. maddesi gereğince hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verileceğine" dair bildirimde bulunularak sonucuna göre hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, eksik ve yetersiz bilirkişi raporu ile yetinilip miktar belirtilmeden yapılan ödeme ihtaratına dayanılarak yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 04/05/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.