MAHKEMESİ : AFYONKARAHİSAR AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 12/11/2013
NUMARASI : 2012/525-2013/846

Taraflar arasında görülen yoksulluk ve iştirak nafakasının artırılması davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm taraflarca temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dava dilekçesinde; aylık 100.00"er TL olan iştirak ve yoksulluk nafakasının yetersiz olduğunu belirterek, aylık 300.00"er TL"ye yükseltilmelerine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; yoksulluk nafakasının artırılması talebinin reddine, iştirak nafakasının aylık 200.00 TL"ye yükseltilmesine karar verilmiş, hüküm taraflarca temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının tüm, davacının iştirak nafakasının arttırılması talebine ilişkin temyiz itirazları yerinde değildir.
Davacının yoksulluk nafakasının arttırılması talebine ilişkin temyiz itirazlarına gelince;
Türk Medeni Kanunu"nun 176/4. maddesi gereğince; tarafların mali durumlarının değişmesi veya hakkaniyetin gerektirdiği hallerde iradın artırılması veya azaltılmasına karar verilebilir. Bu bağlamda, iradın artırılması için ya tarafların mali durumlarının değişmesi veya hakkaniyetin bunu zorunlu kılması gerekmektedir.
Her dava açıldığı tarihteki şartlara göre değerlendirilir.
Buna göre, önceki artırım davasının açıldığı 09/07/2007 tarihi ile eldeki artırım davasının açıldığı 13/06/2012 tarihi arasında yaklaşık 5 yıl geçmiştir. Aradan geçen bu sürede davacının ihtiyaçları doğal olarak artmış, davalının gelirinde de en az ÜFE oranında iyileşme meydana gelmiştir.
Mahkemece; tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumları, nafakanın niteliği, iki dava tarihi arasındaki endeks artış oranları ve TMK"nun 4. maddesinde vurgulanan "hakkaniyet" ilkesi de dikkate alınarak yoksulluk nafakasının en azından ÜFE endeksi artış oranında artırılmasına karar verilmesi gerekirken, tümden reddedilmiş olması doğru görülmemiş, bu husus bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 02.07.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.