Konya Ceza Kararları - Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2012/24664 Esas 2014/8317 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/24664
Karar No: 2014/8317
Karar Tarihi: 29.04.2014

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2012/24664 Esas 2014/8317 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sanık, resmi belgede sahtecilik suçundan mahkum edilmiştir. Sanık müdafiisinin duruşmalı inceleme talebi, kanunen uygun olmadığı gerekçesiyle reddedilmiştir. Mahkeme, delilleri toplayarak suçun varlığını kabul etmiş, sanığın savunması reddedilmiştir. Ceza tayin edilirken cezayı azaltıcı sebepler de göz önünde bulundurulmuştur. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu ve 5349 sayılı Kanun ile değişik 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu uygulanmıştır. Mahkeme kararı CMK'nun 231. maddesi uyarınca incelenmiş ve bir isabetsizlik görülmemiştir.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu, Türk Ceza Kanunu'nun 7. maddesi ile 5349 sayılı Kanunla değiştirilmiş olan 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu ile uyumlu hale getirilmiştir ve uygulanmıştır. CMK'nun 231. maddesi, bir mahkemenin bir hükmü incelerken ele alabileceği nedenleri belirtir ve bu nedenler karşılanmadıkça bir hüküm incelenemez.

11. Ceza Dairesi 2012/24664 E. , 2014/8317 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yasal koşulları bulunmadığından sanık müdafiinin duruşmalı inceleme talebinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 318. maddesi uyarınca reddine karar verilip incelenerek gereği görüşüldü:
Toplanıp karar yerinde gösterilen delillere göre sanığa yüklenen suçun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5349 sayılı Kanunla değişik 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü uyarınca mahkemece 765 ve 5237 sayılı Yasa hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların denetime imkân verecek şekilde gösterilip birbiriyle karşılaştırılması suretiyle lehe yasa belirlendikten sonra, CMK’nun 231. maddesinin uygulanmama gerekçesi de gösterilerek karar verilmiş ve incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 29.04.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.