Ankara Ceza Kararları - Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/2657 Esas 2020/2441 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/2657
Karar No: 2020/2441

Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/2657 Esas 2020/2441 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Ağır Ceza Mahkemesi, suça konu olan kasten öldürme olayında her iki sanığa da TCK'nin 37, 81, 29, 62, 53, 54, 63. maddeleri uyarınca ayrı ayrı 15 yıl hapis cezası vermiştir. Sanık müdafiinin temyiz başvurusu sonucu yapılan incelemede, suçun sübutu kabul edilmiş ve cezalar azaltıcı sebeplerin de dikkate alınmasıyla onanmıştır. Kararda TCK'nin 37 numaralı madde (kast), 81 numaralı madde (öldürme), 29 numaralı madde (suça sürüklenme), 62 numaralı madde (azmettirme), 53 numaralı madde (hakaret), 54 numaralı madde (tehdit) ve 63 numaralı madde (kişisel hakların ihlali) geçmektedir.

1. Ceza Dairesi 2018/2657 E. , 2020/2441 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürme
HÜKÜM : Her iki sanık hakkında; ayrı ayrı TCK"nin 37, 81, 29, 62, 53, 54, 63. maddeleri uyarınca; 15 yıl hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Sanık ... müdafii tarafından hükmün duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine duruşma günü belirlenerek sanık müdafiine meşruhatlı davetiye tebliğ edilmesine rağmen, sanık müdafiinin belirlenen gün ve saatte hazır bulunmadığı anlaşıldığından duruşmasız olarak yapılan temyiz incelemesinde;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıklar .... ve ...’in maktul ...’i kasten öldürme suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ve tahrike ilişen cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozma üzerine verilen hükümlerde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık ... müdafinin eksik incelemeye, sübuta, katılan vekilinin eksik incelemeye, sanıklar ... ve ... hakkında haksız tahrik hükümlerinin uygulanmaması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, re’sen de temyize tâbi bulunan hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 20/10/2020 gününde oy birliği ile karar verildi.