MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda davanın kısmen kabulüne ilişkin verilen hüküm davacı vekili tarafından süresi içinde temyiz edilmekle, dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, davalının sürücüsü bulunduğu aracın asli kusurlu olarak müvekkiline ait araca çarpması sonu maddi hasarlı ve yaralanmalı trafik kazası meydana geldiğini, yüzünde kalıcı iz kaldığını, 30 gün çalışamadığını ve işçi çalıştırdığı için maddi zarara uğradığını belirterek fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydı ile 500 TL maddi tazminat ve çekilen elem ve üzüntü nedeniyle 5.000 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren faizi ile birlikte davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı ... vekili, kusurun davacıda olduğunu ve yeniden tespitinin gerektiğini, davalınında maddi zararının bulunduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna göre davanın kısmen kabulü ile 494.33-TL maddi tazminat ile, 2.000 manevi tazminat olmak üzere toplam 2.494,33-TL tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine, karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Davacı vekilinin maddi tazminata ilişkin temyiz talebinin incelenmesinde; 6100 Sayılı HMK"nun geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK"nun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 01.01.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL’ye çıkarılmıştır.
Temyize konu kararda, davacı için talep edilen ve reddolunan maddi tazminat miktarı, 2.080,00 TL"nin altındadır. Karar, anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden, maddi tazminatın reddedilen kısmı, davacı için kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca ...’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davacı vekilinin temyiz talebinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava yaralanmalı trafik kazası nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir. Davacı vekilinin hükmedilen manevi tazminata ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde; dava dilekçesi ile manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren faizi ile tahsilinin talep edildiği, mahkemece manevi tazminata hükmedildiği, ancak faiz konusunda karar verilmediği anlaşılmakla; 04.11.2011 kaza tarihinden itibaren faize hükmedilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru değil bozma nedeni ise de, bu yanılgının giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden, hükmün 6100 sayılı HMK"nın geçici 3/11. maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK"nm 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz dilekçesinin REDDİNE, (2) numaralı bentte yazılı nedenle davacı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile, hüküm fıkrasının 1 numaralı bendinin tamamen silinerek yerine; “ Davanın kısmen kabulü ile, 494,33 TL maddi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine, 2.000 TL manevi tazminatın ise 04.11.2011 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine,” ibaresinin yazılmasına ve hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 24/04/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.