Konya Ceza Kararları - Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2012/26479 Esas 2014/8553 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/26479
Karar No: 2014/8553
Karar Tarihi: 05.05.2014

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2012/26479 Esas 2014/8553 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sanık, kendi fotoğrafını taşıyan sahte bir nüfus cüzdanını kullanarak pasaport başvurusunda bulunmuştur. Bu eylemi zincirleme biçimde resmi belgede sahtecilik suçunu oluşturduğundan sanık hakkında mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak mahkemenin, sanığın hapis cezasının infazı tamamlanana kadar sadece kendi alt soyu yönünden, velayet, vesayet ve kayyımlık gibi haklardan yoksun kalmaya karar vermesi yasalara aykırı olmuştur. Bu nedenle kararın bozulmasına karar verilmiş ancak duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun hüküm fıkrasından çıkarılarak TCK'nın ilgili maddesi doğru bir şekilde uygulanmasına karar verilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu, TCK'nın 43/1. maddesi, TCK'nın 53. maddesi, 5320 sayılı Kanun, 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. ve 322. maddeleri.

11. Ceza Dairesi 2012/26479 E. , 2014/8553 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Amcası...adına düzenlenmesine rağmen kendi fotoğrafını taşıyan nüfus cüzdanı talep belgesini kullanarak Nüfus Müdürlüğüne müracaatla sahte nüfus cüzdanını temin eden sanığın, anılan nüfus cüzdanını kullanarak 14.03.2008 günü posaport başvurusunda bulunduğunun iddia ve kabul olunması karşısında, eyleminin “zincirleme biçimde resmi belgede sahtecilik” suçunu oluşturması nedeniyle hakkında 5237 sayılı TCK"nun 43/1. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından; Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 04.03.2008 gün ve 47/43 sayılı kararında açıklandığı üzere, eleştiri konusu yapılan ve sanığın gerçekte alması gereken ceza miktarından daha az bir ceza almasına yol açan mahkeme uygulamasının sanık lehine olması nedeniyle bu yanılgılı uygulamada yapılan hatadan ötürü ikinci kez atıfet sağlayacak şekilde bozma yapılmasının adalet ve hakkaniyete uygun olmayacağı anlaşıldığından hükmün açıklanmasının geri bırakılması konusunun değerlendirmemesi bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin tahkikat neticelerine uygun olarak tecelli eden kanaat ve takdirine, tetkik olunan dosya içeriğine göre sanığın sair temyiz itirazlarının reddine; ancak:
5237 sayılı TCK’nun 53/3. maddesi gereğince 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun” sadece sanığın kendi alt soyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, alt soyu haricindekiler yönünden ise yoksunluğun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı; sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasındaki TCK"nun 53. maddesinin tatbikine ilişkin paragraf hükümden çıkartılarak yerine "5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerine ilişkin haklardan koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı
tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" denilmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05.05.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.