MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Sanığın mahkumiyetine dair

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Tekerrüre esas mahkumiyet hükmü bulunan sanık hakkında, 5237 sayılı TCK"nin 58/3. maddesi gözetilerek 5237 sayılı TCK"nin 86/2. maddesindeki seçimlik cezalardan hapis cezası tercih edilmiş olmasına göre, bu cezanın 5237 sayılı TCK"nin 50/2. maddesi uyarınca yeniden adli para cezasına çevrilemeyeceği belirlenerek yapılan incelemede;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) 5237 sayılı TCK"nin 50. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağına ilişkin değerlendirme yapılırken, sanığın kişiliğinin, sosyal ve ekonomik durumunun, yargılama sürecinde duyduğu pişmanlığın ve suçun işlenmesindeki özelliklerin irdelenip, sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, sanığın daha önceden kasıtlı bir suçtan hapis cezasına mahkum edilmiş olmasının 5237 sayılı TCK"nin 50. maddesinin uygulanmasına engel teşkil etmediği gözetilmeksizin yasal olmayan gerekçeyle 5237 sayılı TCK"nin 50. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
2) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı resmi gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas- 2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinde belirtilen hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca kısmen istem gibi BOZULMASINA, 18.01.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.