MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mağdur müteveffa ..."in 17/02/2010 tarihinde Ceyhan Cumhuriyet Başsavcılığı"na verdiği ifadede şikâyetçi olmadığı gibi mirasçılarının da dosya kapsamına sunmuş oldukları beyan dilekçelerinde temyiz talebi bulunmadığı belirlenerek sanık ... hakkında özel belgede sahtecilik suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafiinin temyiz talebinin incelenmesinde;
1-Sanığın yetkilisi olduğu ... İletişim isimli iş yerinde mağdur adına sahte abonelik sözleşmeleri ile hatlar çıkartmak suretiyle özel belgede sahtecilik suçunu işlediği iddiası ile açılan kamu davasında; sözleşme tarihinde iş yerinin sanık tarafından işletildiği, yapılan bilirkişi incelemesine göre sözleşmedeki imzaların müştekiye ait olmadığı ve sözleşme sebebiyle menfaatin sanığa ait olduğu anlaşılmakla suç sübut bulduğundan, hükümden önce 19/02/2014 tarih ve 28918 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 6518 sayılı Kanunun 104 ve 105. maddeleri ile değişik 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 63. maddesinin 10. fıkrası ile yaptırıma bağlanan 56. maddesinin 4. fıkrasındaki "Kişinin bilgisi ve rızası dışında işletmeci veya adına iş yapan temsilcisi tarafından abonelik tesisi, işlemi veya elektronik kimlik bilgisini haiz cihazların kayıt işlemi yapılamaz ve yaptırılamaz, bu amaçla gerçeğe aykırı evrak düzenlenemez, evrakta değişiklik yapılamaz ve bunlar kullanılamaz." ve 5. fıkrasındaki "Gerçeğe aykırı evrak düzenlemek veya değiştirmek suretiyle kişinin bilgi ve rızası dışında tesis edilmiş olan abonelikler kullanılamaz." hükmü karşısında; özel hüküm niteliğinde bulunan 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 56. maddesindeki düzenleme de nazara alınarak sanığa ön ödeme önerisinde bulunup sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayinin gerektiğinin gözetilmemesi yasaya aykırı,
2-Sanığa isnat edilen ve adli para cezasını gerektiren 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 56. maddesinde düzenlenen suç yönünden önödeme önerisine uyulmaması halinde, hükümden sonra, 19/08/2020 tarihinde 31218 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Anayasa Mahkemesi’nin 25/06/2020 tarih ve 2020/16 esas ve 2020/33 sayılı kararı ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’na 17/10/2019 tarihli 7188 sayılı Kanunu’nun 31. maddesiyle eklenen geçici 5. maddesinin (d) bendinde yer alan “kovuşturma evresine geçilmiş” ibaresinin, aynı bentte yer alan “basit yargılama usulü” ibaresi bakımından Anayasa’ya aykırı bulunarak iptal edilmiş olması nedeniyle, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3-5271 sayılı CMK"nin 231. maddesinin 11. fıkrası gereğince; hakkındaki hükmün açıklanması geri bırakılan sanığın, denetim süresi içerisinde yeni bir suç işlemesi nedeniyle tekrar ele alınan dosyada, önceki hükmün aynen açıklanması ile yetinilmesi gerekirken, sanık hakkında hükmolunan cezanın ertelenmesi, yasaya aykırı,
4-5237 sayılı TCK"nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz talepleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, sanığın kazanılmış hakkının gözetilmesine, 11/01/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.