MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Marka Hakkına Tecavüz
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Suç tarihinde yürürlükte bulunan, 28/01/2009 tarih ve 27124 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 5833 sayılı Kanun"un 3. maddesi ile değişik 556 sayılı Markaların Korunması Hakkında Kanun Hükmünde Kararname"nin 61/A-1. maddesinde düzenlenen ceza süresi yönünden, 10/01/2017 tarih ve 29944 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6769 sayılı Sınai Mülkiyet Kanunu"nda sanık lehine değişiklik yapılmadığı ve dolayısıyla 5237 sayılı TCK"nun 7/2. maddesinde hüküm altına alınan "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur." şeklindeki düzenlemenin uygulanma olanağı bulunmadığı gözetilmeden; sanık hakkında suç tarihinde yürürlükte bulunan 556 sayılı Kanun Hükmünde Kararname"nin 61/A-1. maddesi uyarınca hüküm kurulması gerekirken, 6769 sayılı Sınai Mülkiyet Kanunu"nun 30/1. maddesi uygulanmak suretiyle hüküm kurulması,
Kabule göre de,
Sanığın adli sicil kaydında bulunan ve tekerrüre esas alınan Ordu 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 21/02/2008 gün, 2017/179 Esas ve 2008/74 Karar sayılı ilamının 5237 sayılı TCK"nun 106/1-1. cümlesinde düzenlenen tehdit suçuna ilişkin olduğu, 02/12/2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 34. maddesi ile değişik CMK"nun 253/1. maddesi uyarınca, 5237 sayılı TCK"nun 106/1-1. cümlesinde düzenlenen tehdit suçunun uzlaşma kapsamına alınması karşısında; sanığın adli sicil kaydında bulunan Ordu 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 21/02/2008 gün, 2017/179 Esas ve 2008/74 Karar sayılı ilamının getirtilerek, anılan hükme ilişkin, uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı araştırılarak sonucuna göre tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının yeniden değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı ve sanık müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, tebliğnameye aykırı olarak HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 21.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.