11. Hukuk Dairesi 2015/9247 E. , 2016/3901 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada ... Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 21/04/2015 tarih ve 2014/324-2015/108 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkili tarafından 09. ve 17. sınıflarda marka olarak tescil edilmek istenilen 2013/71143 nolu “...” ibareli başvurusunun reddolunduğunu, söz konusu red kararına karşı itirazlarının kısmen kabul edildiğini ve markalarının 09. sınıf bazı emtialar yönünden kısmen yayına çıkartıldığını ancak diğer sınıf ve emtialarda başvurularının 556 sayılı KHK’nın 7/1-a-c-f maddeleri gerekçe gösterilerek reddedildiğini, müvekkilinin uzun süreden beri bu ibareyi yoğun olarak ürünlerinde kullandığını ve ayırtedicilik vasfı kazandırdığını ileri sürerek YİDK kararının iptalini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; YİDK kararının usul ve yasaya uygun bulunduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; dava konusu başvurunun tescil öncesi kullanıma bağlı ayırt edicilik kazandığını gösterir yeter delilin dosya içerisinde mevcut olmadığı, ancak dava konusu “...” ibaresinin başvurulan sınıflarda 556 sayılı KHK’nın 7/1-a-c-f bendi uyarınca tescil edilemeyeceğine ilişkin değerlendirmelerin yerinde olmadığı, gerekçesiyle YİDK’nın 12.05.2014 tarih ve 2014-M-7480 sayılı kararının iptaline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 01,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 11/04/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.