MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, 04.06.2012 gününde verilen dilekçe ile mirasçılık belgesi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 03.04.2013 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

K A R A R

Dava, mirasçılık belgesi verilmesi isteğine ilişkindir.
Mahkemece, muris ..."nın ... ve ..."yı TMK"nın 314. maddesine göre tek taraflı evlat edindiği ve bu durumda davacının murisin mirasçısı olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmü, davacı vekili temyiz etmiştir.
Evlat edinmeye izin verildiği tarihte yürürlükte bulunan 743 sayılı Medeni Kanunun 256. maddesi gereğince; evlat edinme, evlat edinenin oturduğu yer sulh hakiminin izni üzerine yapılacak resmi bir senetle olur ve evlat edinme doğum kütüğüne yazılır. Anılan yasa hükmü doğrultusunda mahkemece evlat edinilmesine izin verilmesinden sonra noter sözleşmesinin yapılması ve evlatlık ilişkisinin doğum kütüğüne işlenmesi gerekir. Muris ..."nın nüfus kaydı incelendiğinde ... Sulh Hukuk Mahkemesinin 30.07.1974 tarihli ve 1974/343 Esas-288 sayılı kararı ile evlat edinmeye izin verildiği anlaşılmış ise de evlat edinmeye ilişkin olarak düzenlenmiş bir noter sözleşmesi bulunmamaktadır. Bu nedenle 743 sayılı Medeni Kanuna göre kurulmuş bir evlatlık ilişkisi mevcut değildir.
Bu durumda mevcut nüfus kayıtlarına göre davacının mirasçı sıfatını taşıdığı anlaşıldığından mirasçılık belgesi verilmesi gerekirken yazılı gerekçeyle davanın reddi doğru görülmemiş, bu sebeple hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde yatırana iadesine, 24.03.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.