Samsun Ceza Kararları - Tefecilik yapmak - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/3535 Esas 2021/374 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/3535
Karar No: 2021/374
Karar Tarihi: 02.02.2021

Tefecilik yapmak - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/3535 Esas 2021/374 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından tefecilik suçundan mahkumiyet kararı verilen sanıkların dosyası temyiz edildi. Dosyanın incelenmesi sonucunda, 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçundan açılan kamu davasında hüküm kurulmadığı anlaşıldı. Tefecilik suçunun cezasının üst sınırına göre aynı Kanunun ilgili maddelerinde belirtilen 12 yıllık ilaveli dava zamanaşımına tabi olduğu ve suç tarihinin 01/01/2008 olarak kabul edilmesi gerektiği belirlendi. İlaveli dava zamanaşımı süresinin gerçekleştiği anlaşıldığından, hükümler 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek bozuldu. Ancak bu durum yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, sanıklar hakkında açılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle ayrı ayrı düşürülmesine karar verildi.
Kanun maddeleri:
- 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçu
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu, 241/1. madde (tefecilik suçu), 66/1-e ve 67/4. maddeler (ilaveli dava zamanaşımı)
- 5320 sayılı Kanun, 8/1. madde (bozma nedenleri)
- 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu, 321. madde (bozma kararları) ve 322/1. madde (yeniden yargılama)
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu, 223/8. madde (dava zamanaşımı nedeniyle düşürme)

9. Ceza Dairesi 2020/3535 E. , 2021/374 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik yapmak
Hüküm : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıklardan ... hakkında 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçundan açılan kamu davasında hüküm kurulmadığı anlaşılmakla, mahallinde bu hususta zamanaşımı süresi içerisinde bir hüküm kurulması mümkün görülmüştür.
Sanıkların üzerine atılı tefecilik suçunun 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 241/1. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırına göre aynı Kanunun 66/1-e ve 67/4. maddelerinde belirtilen 12 yıllık ilaveli dava zamanaşımına tabi olduğu, dosya içeriğine göre müşteki beyanlarından faiz karşılığı ödünç para alınan son tarihin ay ve gün belirtilmeksizin 2008 yılı olduğu, sanıklar lehine değerlendirme ile suç tarihinin 01/01/2008 olarak kabulü gerektiği bu tarih ile temyiz inceleme günü arasında ilaveli dava zamanaşımı süresinin gerçekleştiği anlaşıldığından hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilmek suretiyle 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanununun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Yasanın 322/1 ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 223/8. maddeleri uyarınca sanıklar hakkında açılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle ayrı ayrı DÜŞMESİNE, 02/02/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.