Adana Ceza Kararları - Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/2186 Esas 2014/2633 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/2186
Karar No: 2014/2633
Karar Tarihi: 15.04.2014

Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/2186 Esas 2014/2633 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sanık uyuşturucu madde ticareti yapmak suçundan mahkûm edilmiştir. Mahkeme, sanığın cezasını TCK'nın 188. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 7 yıl 6 ay olarak belirlemiş, ancak TCK'nın 62. maddesinin 1. fıkrası gereği cezada 1/6 oranında indirim yaparak cezayı \"5 yıl 15 ay\" olarak belirlemiştir. Mahkeme, diğer temyiz itirazlarını reddetmiştir ancak sanığın TCK'nın 53. maddesi uygulanırken kendi alt soyu dışındaki kişilerle ilgili velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunma yetkisinden yoksun bırakılmaması nedeniyle hükmün bozulmasına karar vermiştir. Hükmün yeniden düzenlenerek TCK'nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri: TCK'nın 188. ve 62. maddeleri, CMUK'nın 321. ve 322. maddeleri, TCK'nın 53. maddesi.

10. Ceza Dairesi 2014/2186 E. , 2014/2633 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Sanık hakkında TCK"nın 188. maddesinin 3. fıkrası uyarınca hükmedilen 7 yıl 6 ay hapis cezasından TCK"nın 62. maddesinin 1. fıkrası uyarınca 1/6 oranında indirim yapılırken sonuç cezanın “6 yıl 3 ay” yerine “5 yıl 15 ay” olarak belirlenmesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni sayılmamıştır.
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdani kanının dosya içerisindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipinin doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK"nın 53. maddesi uygulanırken, sanığın kendi alt soyu dışındaki kişilerle ilgili, bu maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde öngörülen “velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunma yetkisi”nden yoksun bırakılmasına karar verilmemesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, CMUK’nın 321. maddesi gereğince hükmün BOZULMASINA; ancak bu aykırılığın yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; TCK’nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerine “Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına“ ibaresinin yazılması suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.