Eskişehir Ceza Kararları - Basit yaralama - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/2695 Esas 2020/6913 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/2695
Karar No: 2020/6913
Karar Tarihi: 07.09.2020

Basit yaralama - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/2695 Esas 2020/6913 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme, sanıkların basit yaralama ve mala zarar verme suçlarından mahkum olduğunu belirtti. Mala zarar verme suçuna ilişkin adli para cezasının türü ve miktarı bakımından temyizi mümkün olmadığına karar verildi. Ancak yaralama suçunda sanıkların olası kastla hareket ettiği kabul edilmediği için hükümler bozuldu. Olayda 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ve 5320 sayılı Kanunun ek 2. maddesi uygulandı. TCK'nın 21/2. maddesi ise sanıkların yargılandığı durumda uygulanmadı.

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2020/2695 E. , 2020/6913 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Basit yaralama, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000. TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince katılanın temyiz itirazlarının tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanıklar hakkında yaralama suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Dosya kapsamına, katılanın beyanına göre, yaralamaya yönelik olarak doğrudan katılana yönelik bir eylem bulunmadığı, iş yerinin camlarının sopalarla vurularak kırıldığı, bu arada katılanın sıçrayan camlar nedeniyle sol ön kolda abrazyon oluşturacak şekilde yaralandığı, sanıkların sopalarla, camın kırılmasını isteyerek vurdukları ve kırılan cam parçalarının iş yeri içerisinde bulunanlara zarar verebileceğini öngörmelerine rağmen meydana gelebilecek neticeyi kabul ederek eylemlerine devam etmeleri sebebiyle olası kastla hareket ettiklerinin kabulü ile sanıklar hakkında TCK’nın 21/2. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 07/09/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.