MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Parada sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet


Gereği görüşülüp düşünüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10/2. maddesinin, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanunu"nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun’un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, bu adrese tebliğ yapılması gerektiği, dosya kapsamına göre yokluğunda verilen kararın sanığa, Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesine göre kovuşturma aşamasında bildirdiği, aynı zamanda MERNİS adresi olan adrese MERNİS şerhi ile çıkarıldığından tebligat işleminin usulsüz olduğunun anlaşılması karşısında; sanığın 29.04.2014 tarihli temyiz isteminin öğrenme üzerine süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede,
Sanık ...’ın hükümden sonra vermiş olduğu dilekçelerde suçu işleyenin kendisi olmadığını, kardeşi ... ...’ın kendisinin kimlik bilgilerini kullandığını bu hususta birçok suç işlerken ...’ın kimliğini kullanmış olduğundan tüm yargılamaların ... adına yapıldığını, Kırşehir 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2014/34 Esas, 2014/181 Karar sayılı dosyasında parada sahtecilik suçundan mahkumiyetine karar verildiğini ancak yargılamanın yenilenmesi üzerine suçu işleyenin ... olmadığının tespit edildiğini ifade ettiğinin anlaşılması karşısında; sanık ile ...’ın aynı kişi olup olmadıklarının tespiti bakımından, kimlik bilgilerinin kullanıldığı yönünde iddiası bulunan ...’ın usulüne uygun olarak parmak izlerinin alınarak, dosya içerisinde mevcut olan sanığa ait parmak izleri ile mukayesesinin yapılması ve Kırşehir 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2014/34 Esas, 2014/181 Karar sayılı dosyası getirtilip incelendikten sonra, sanığın hukuki durumunun takdir ve tayininin zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5271 sayılı CMK.nın 302/2. maddesi gereğince BOZULMASINA, 09.09.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.