Ankara Ceza Kararları - Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2013/5170 Esas 2014/2658 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/5170
Karar No: 2014/2658
Karar Tarihi: 28.04.2014

Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2013/5170 Esas 2014/2658 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Karar, bir kasten öldürme davasıyla ilgilidir ve sanık 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 81, 62, 53 ve 58. maddeleri uyarınca 25 yıl hapis cezasına çarptırılmıştır. Mahkeme, delilleri değerlendirerek suçun sübut bulduğuna ve cezanın yerinde olduğuna karar vermiştir. Sanık ve müdafiinin itirazları reddedilmiştir. Ayrıca, zorunlu müdafii giderinin sanıktan tahsil edilemeyeceği hükmüne rağmen, yanlışlıkla tahsil edilmesi nedeniyle düzeltilerek yargılama giderlerinden çıkarılmıştır. Kanun maddeleri ise şu şekildedir:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 81. maddesi: Kasten adam öldürme suçunu düzenler.
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 62. maddesi: Cezanın takdirinde indirime gidilebileceğini düzenler.
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi: Haksız tahrik sebebiyle cezanın indirilebileceğini düzenler.
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 58. maddesi: Meşru müdafaa sebebiyle cezanın ortadan kaldırılabileceğini veya azaltılabileceğini düzenler.

1. Ceza Dairesi 2013/5170 E. , 2014/2658 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürme
HÜKÜM : 5237 sayılı TCK.nun 81, 62, 53, 58. maddeleri uyarınca 25 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..."ın maktul ..."e yönelik kasten öldürme suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde düzeltme nedeni dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık ve müdafiinin eksik soruşturmaya, meşru savunmaya, haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiğine, katılan .. ve katılanlar.... ve .... vekili ile katılan ... vekilinin suçun niteliğine, takdiri indirim hükümlerinin uygulanmaması gerektiğine, vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi gereğince, 5271 sayılı CMK"nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince sanık için baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii giderinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği gözetilmeksizin, yazılı biçimde zorunlu müdafii giderinin sanıktan tahsiline karar verilmesi Yasaya aykırı ise de, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasında yargılama giderlerinden zorunlu müdafii giderinin çıkartılmasına, yargılama giderleri toplamının 1429,60 TL olarak değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN, resen de temyize tabi olan hükmün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak (ONANMASINA), 28/04/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.