MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme, kamu görevlisine hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre kamu görevlisine hakaret suçu bakımından yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
TCK"nın 265. maddesinde "görevi yaptırmamak için direnme" başlığıyla "seçenekli hareketli" ve "amaçlı bir fiil" olarak düzenlenen ve görevin yapılmasını önleme maksadıyla kamu görevlisine karşı gelinmesi eylemleri cezalandırılan suç tipinde; hareketin icra vasıtalarının "cebir veya tehdit" şeklindeki icrai davranışlarla işlenebileceğinin öngörüldüğü ve belirtilen tipik hareketleri içermeyen pasif direnme fiillerinin bu suçu oluşturmayacağı göz önüne alındığında; sokakta başkasıyla tartışması nedeniyle müdahale eden polis memurlarına sanığın hakaret içeren sözler söyleyerek ekip otosuna kafa atması, götürüldüğü hastane kapısına tekme atması şeklinde gerçekleştirdiği belirtilen olayda görevlilere karşı hangi görevin yapılmaması için “cebir veya tehdit eylemlerinin” nelerden ibaret olduğu karar yerinde tartışılıp değerlendirilmeden yetersiz gerekçelerle yazılı şekilde bu suçtan da mahkumiyet kararı verilmesi,
Kabule göre de;
Birden fazla polis memuruna karşı görevi yaptırmamak için direnme suçunun işlendiği kabul edildiği halde, TCK"nın 43/2. maddesinin uygulanmaması,
CMK"nın 226/1. maddesine aykırı biçimde ek savunma hakkı tanınmadan iddianame ve mütalaa içeriğinde yer almayan TCK"nın 125/4. maddesinin uygulanması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Kamu görevlisine hakaret suçuyla ilgili olarak hüküm fıkrasında zincirleme suça dair uygulama maddesinin TCK"nın 43/2 yerine 29 olarak gösterilmesi,
Adli sicil kaydına nazaran mükerrir olan sanık hakkında her iki suç bakımından TCK"nın 58/6-7. maddelerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 08/09/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.