Tebliğname No : 2 - 2011/321302
MAHKEMESİ : Denizli 7. Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 22/03/2011
NUMARASI : 2010/164 (E) ve 2011/177 (K)
SUÇ : Hakaret

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Hakaret fiillerinin cezalandırılmasıyla korunan değer, kişilerin onur, şeref ve saygınlığı üzerindeki hakları olup, bu suçun oluşabilmesi için fiilin, gerçek bir kişinin belirtilen kişilik haklarını rencide edecek şekilde işlenmesi gerekmektedir. Bir hareketin tahkir edici olup olmadığı bazı durumlarda nispi olup, zamana, yere ve duruma göre değişebilmektedir. Kamu görevlileri veya sivil vatandaşa yönelik her türlü ağır eleştiri veya rahatsız edici sözlerin hakaret suçu bağlamında değerlendirilmemesi, sözlerin açıkça, onur, şeref, ve saygınlığı rencide edebilecek nitelikte somut bir fiil veya olgu isnadını veya sövmek fiilini oluşturması gerekmektedir. Hakaret suçu, Anayasanın 24 ila 30. maddeleri ile Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 9 ve 10. maddelerinde düzenlenen ifade hürriyetinin sınırlarını oluşturmaktadır. Suçu oluşturan eylem bakımından failin ifade hürriyeti, mağdur yönünden ise onur, şeref ve saygınlığı ile din, vicdan ve kanaat hürriyetine ilişkin temel kişilik hakları çatışmaktadır. Uyuşmazlığın çözümü, sözü edilen karşılıklı hakların dengelenmesini gerektirmektedir. Ancak, ileri sürülen bir düşünceyle bağlantısı bulunmayan, esasında düşünce açıklaması vasfında da görülemeyen sövme niteliğindeki fiillerin ifade özgürlüğünden yararlanamayacağı açıktır.
İncelenen dosyada, sanığın eylemlerinin “sanığın koltukta gayet rahat bir şekilde kaykılarak oturmaya devam etmesi üzerine katılan tarafından sanığın uyarıldığı, buna rağmen sanığın oturma şeklini değiştirmediği gibi bacak bacak üstüne de attığı, sanığın tekrar uyarılması üzerine sinirli bir halde ellerini iki yana hızla vurarak hazır ol vaziyetine geçtiği "burası askeriye mi burada askeri disiplin mi var, siz vatandaşa böyle mi davranıyorsunuz, ben insanların adalete güvenlerinin olmadığını şimdi daha iyi anlıyorum, adalete güvenmezsek kime güveneceğiz" dediği, odanın etrafına sinirli bir şekilde bakmaya başladığı, daha sonra sinirli bir şekilde katılanın masanın üzerinde bulunan dilekçesini alarak kapı dışına çıktığı, odadan çıkarken "burası 206 nolu odaymış diye söylemek” biçiminde olduğunun kabul edilmesi karşısında, sanığın hareket ve sözlerinin katılanın onur, şeref ve saygınlığını rencide edici boyutta olmayıp, nezaket dışı kaba davranış ve sözler niteliğinde, rahatsız edici olduğu ve hakaret suçunun unsurlarının oluşmadığı gözetilmeden, kanuni olmayan gerekçe ile mahkumiyet kararı verilmesi,
2-Kabule göre de,
Sanığın sabıkasız olması, hakaret suçu nedeniyle dosyaya yansıyan ve talep edilen somut (maddi) bir zararın bulunmaması, manevi zararın ise hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının uygulanmasına engel oluşturmaması, filden sonraki ve yargılama sürecindeki davranışları olumlu görülerek takdiri indirim uygulanması karşısında, hükümden önce 08.02.2008 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 5728 sayılı Kanun"un 562. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 231. maddesi uyarınca ve bu maddenin 6. fıkrasına 25.07.2010 tarihinde yürürlüğe giren 6008 sayılı Kanunun 7. maddesi ile eklenen cümle de gözetilerek; hükmolunan cezanın tür ve süresine göre hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı hususunun değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı ve sanık S.. B.."nin temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 10.02.2014 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.
Karşı oy: Sanığın, olay günü Cumhuriyet savcısının odasına girdiğinde misafir koltuğuna oturtulduğu, şikayetçi sıfatı ile ifade verdiği sırada sigara içmek istediği, kendisine bunun mümkün olamayacağının söylendiği, sanığın oturmakta olduğu koltukta bacak bacak üzerine atıp geriye doğru kaykıldığı, ifade alındığının hatırlatılması üzerine ayağa kalkarak "burası askeriye mi burada askeri disiplin mi var, ben sizin karşınızda böyle mi ifade vermek zorundayım" diyerek eylemlerine devam edip "ben sana ifade vermiyorum yarın başka savcıya ifade vereceğim" diyerek sinirli bir tavır içinde şikayet dilekçesini alıp gitmek biçiminde gerçekleşen eylemde; sanığın mesleği, sosyal konumu, meramını anlatmak için bir çok yol olmasına rağmen muhatabı küçük düşürücü bir yolun seçilmiş olması, yargı görevini yapanlarla ilgili ifade özgürlüğünün dar yorumlanması gerektiği şeklindeki evrensel kabule rağmen muhatabın bu eyleme katlanması sonucunu doğuran beraat yönündeki çoğunluk görüşüne katılamamaktayım.