
Esas No: 2016/11847
Karar No: 2018/10555
Karar Tarihi: 22.10.2018
4733 sayılı Yasaya Muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2016/11847 Esas 2018/10555 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Yasaya Muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1-Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin 25.02.2013 yerine, 25.02.2012 olarak yazılması,
2-Sanıkta 58 karton bandrolsüz ve kaçak sigara ele geçirildiği olayda; 5237 sayılı TCK"nun 61. maddesi uyarınca alt ve üst sınırlar arasında temel ceza belirlenirken suçun işleniş biçimi, suçun işlenmesinde kullanılan araçlar, suçun işlendiği zaman ve yer, suçun konusunun önem ve değeri, meydana gelen zarar veya tehlikenin ağırlığı ve failin kast veya taksire dayalı kusurunun ağırlığı unsurları dikkate alınması gerekmekte olup, dosya kapsamına göre sanığın benzer olaylarla karşılaştırıldığında vehamet arz etmeyen fiilinin, eylem ile ceza arasındaki dengeyi bozacak şekilde teşdidi gerektirmediği halde, hakkaniyet ölçüleri ile bağdaşmayacak biçimde hapis ve adli para cezasının alt sınırından uzaklaşılarak sanık hakkında fazla cezaya tayini,
3-CMK"nun 231. maddesinde düzenlenen hükmün açıklanmasının geri bırakılması müessesesine objektif koşullar yönünden engel hali bulunmayan, tutanaklara yansıyan olumsuz bir davranışı olmayıp hakkında TCK"nun 62. maddesi uyarınca takdiri indirim uygulanan ve talimat ile alınan 20.11.2013 tarihli savunmasında 2.716,07 TL kamu zararını süre verildiği takdirde taksitler halinde ödeyebileceğini beyan eden sanık hakkında Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/9. fıkrası gözetilerek bir karar verilmesi gerekirken "Suçun işleniş şekli, adli sicil kaydı ile suçtan sonraki ve yargılama sürecinde gözlemlenen tutumu göz önüne alındığında ileride suç işlemekten çekineceği yönünde olumlu kanaat gelmemesi" şeklindeki yasal ve yetersiz gerekçeyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
4-5237 sayılı TCK"nun 51. maddesinin 1. fıkrasının (a) bendinde; sanığın daha önce üç aydan fazla hapis cezası ile cezalandırılmamış olması ve (b) bendinde; suçu işledikten sonra yargılama sürecinde gösterdiği pişmanlık dolayısıyla tekrar suç işlemeyeceği konusunda mahkemece bir kanaatin oluşması koşulları getirilmiş olmakla, adli sicil kaydında TCK"nun 51. maddesinin uygulanmasına engel teşkil etmeyen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kayıtları bulunan sanığın, yargılama sürecinde gösterdiği pişmanlık irdelenmeden, "suçtan sonraki ve yargılama sürecinde gözlemlenen tutumu göz önüne alındığında ileride suç işlemekten çekineceği yönünde olumlu kanaat oluşmadığından" şeklindeki yasal olmayan ve yetersiz gerekçe ile hapis cezasının ertelenmesine yer olmadığına karar verilmesi,
5-Sanık hakkında takdiri indirim uygulama maddesinin ilgili fıkrasının gösterilmemesi suretiyle CMK"nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
6-Adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin hükümde taksit aralığı belirtilmeyerek TCK"nun 52/4. maddesine muhalefet edilmesi,
7- 24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarlarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 22.10.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.