MAHKEMESİ :TÜKETİCİ MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada .... Tüketici Mahkemesi’nce verilen 02/04/2015 tarih ve 2014/3906-2015/587 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

Davacı vekili, müvekkilinin 23/07/2013 tarihinde davalı şirketin ... seferiyle ..."e uçuş yaptığını, uçuşta 20 kg. kabul edilebilir. 4 kg. da fazladan ücretini ödemek suretiyle içerisinde değerli eşyalarının, giysi ve kalp ilaçlarının bulunduğu toplam 24 kg. bagajı davalı şirket görevlilerine teslim ettiğini, uçuş sonunda bagajının kaybolduğunun bildirildiğini ve property irregularity report belgesi düzenlendiğini, müvekkilinin ..."a 3 aylığına gittiğini ancak, düzenli olarak kullandığı ilaçların, giysi ile değerli eşyalarının kaybolması nedeniyle 18 gün içerisinde Türkiye"ye dönmek zorunda kaldığını ve eksiklerini tamamlayarak tekrar ..."e döndüğünü ve bu nedenle iki kez yol masrafı yapmak zorunda kaldığını, şirketin sorumlu olduğu bagaj kaybı nedeniyle maddi ve manevi zarara uğradığını, gönderilen ihtara rağmen zararın davalı tarafından karşılanmadığını ileri sürerek, 10.000,00 TL manevi tazminat ile fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 2.500,00 TL maddi tazminatın olay tarihi olan 23/07/2013 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının ilgili kanuni düzenlemeler uyarınca gerekli başvuruyu süresi içerisinde yapmadığından dava hakkını kaybettiğini, müvekkilinin ilgili Yasa ve Konvansiyon hükümleri uyarınca sınırlı sorumluluğunun bulunduğunu, davacının bagajın içinde bulunduğunu iddia ettiği eşyalara ilişkin hiçbir ispat vakası sunmadığını, davacının maddi ve koşulları oluşmayan manevi tazminat taleplerinin reddi gerektiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, toplanılan deliller ve tüm dosya kapsamına göre, taşıma 23/07/2013 tarihinde yapılmış olup, 2920 sayılı Türk Sivil Havacılık Kanunu"nun 106 ve 124. maddeleri delaletiyle 26/03/2011 tarihinde yürürlüğe giren 1999 tarihli Montreal Sözleşmesi"nin somut olaya uygulanacağı, anılan sözleşmenin 22/2. maddesine göre, bagaj taşımacılığında, kontrol edilmiş bagajın taşıyıcının sorumluluğuna verildiği anda yolcu bagajın ulaşacağı yerde teslimi ile ilgili özel bir fayda beyanında bulunmadığı ve durumun gerektirmesi halinde ilave bir ödeme yapmadığı müddetçe, taşıyıcının bagajın tahrip olması ya da bagaja hasar gelmesi halinde her yolcu için sorumluluğunun 1.000 Özel Çekme Hakkı ile sınırlı olduğu, anılan miktarın 20/12/2009 tarihinden itibaren 1.131 Özel Çekme Hakkı olarak uygulanacağı yine, sözleşmenin 22/5 maddesinde hasarın, taşıyıcının çalışanının hasar vermek niyetiyle ya da hasarın muhtemelen oluşacağı bilinerek dikkatsizce yaptığı bir fiili veya ihmali neticesinde oluştuğu ispatlanırsa bu maddenin 1 ve 2. paragrafındaki koşulların geçerli olmayacağının düzenlendiği, somut olayda, davacının 2.500,00 TL maddi tazminat talebinde bulunduğu, karar tarihi itibariyle bir çekme bedeli
(SDR) 3,4161 TL olup, 1000 çekme bedeli 3.416,10 TL"ne karşılık geldiği ve davacının talebinin bu miktarın altında olduğu, öte yandan, 818 sayılı BK"nın 49. maddesinde gösterilen koşulların somut olayda oluştuğu zira, davacının bir kısım hediyeler aldığı ve bu hediyeleri ilgili kişilere veremediği ayrıca, ilaç kullanmakta olduğundan planladığından daha erken bir vakitte Türkiye"ye dönmek ve ayrıca, ..."te kaldığı süre zarfında aynı elbise ile dolaşmak zorunda kaldığı, bu durumların davacıda manevi bir eleme sebep olduğu gerekçesiyle, maddi tazminat isteminin kabulü ile 2.500,00 TL"nin 23/07/2013 tarihinden, manevi tazminat isteminin ise, kısmen kabulü ile 2.000,00 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
1- Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Dava, uluslararası hava yolu taşımasından kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkin olup, mahkemece yukarıda özetlenen gerekçe ile, maddi tazminat isteminin kabulü, manevi tazminat isteminin ise, kısmen kabulüne karar verilmiş ise de, maddi ve manevi tazminat istemleri yönünden kendisini vekil ile temsil ettiren davacı lehine ayrı ayrı vekalet ücretine hükmetmek gerekirken tek bir vekalet ücreti takdiri cihetine gidilmesi doğru görülmemiş ve kararın bu nedenle bozulması gerekmiş ise de, yapılan yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, HUMK"nın 438/7. maddesi uyarınca hükmün, aşağıda yazılı olduğu şekilde düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, hüküm fıkrasının 4. bendinde yer alan “....davacı için takdir ve tayin edilen 750,00 TL vekalet ücretinin davalıdan tahsiliyle davacıya,...” ibaresinin çıkarılması ile yerine “....davacı lehine kabul edilen maddi ve manevi tazminat istemleri yönünden ayrı ayrı takdir ve tayin edilen 750,00"şer TL"den olmak üzere toplam 1.500,00 TL vekalet ücretinin davalıdan tahsili ile davacıya...” ibaresi eklenilmek sureti ile kararın davacı yararına bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, aşağıda yazılı bakiye 230,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 27.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.