Karşılıksız çek düzenlemek suçundan sanık ..."in, 5941 sayılı Çek Kanunu"nun 5/1 ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 52/2. maddeleri gereğince 30.000,00 Türk Lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair İstanbul 22. İcra Ceza Mahkemesinin 31/10/2017 tarihli ve 2017/76 esas, 2017/480 sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 09/07/2018 gün ve 2018 - 8810 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 13/07/2018 gün ve ...... sayılı ihbarnamesi ile dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
10/10/2017 tarihli ve ...... sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 26/07/2017 tarihli ve 2016/191 esas 2017/131 sayılı kararı ile 5941 sayılı Kanun"un 1. fıkrasının ikinci cümlesinde yer alan “çekin üzerinde yazılı bulunan düzenleme tarihine göre kanunî ibraz tarihinden itibaren işleyecek 3095 sayılı Kanuna göre ticarî işlerde temerrüt faizi oranı üzerinden hesaplanacak faizi ile takip ve yargılama gideri toplamından” şeklindeki ibarenin iptal edilmesi nedeniyle, 5941 sayılı Kanun"un 5. maddesinde yer alan "(Değişik: 15/7/2016-6728/63 md.) Üzerinde yazılı bulunan düzenleme tarihine göre kanunî ibraz süresi içinde ibrazında, çekle ilgili olarak “karşılıksızdır” işlemi yapılmasına sebebiyet veren kişi hakkında, hamilin şikâyeti üzerine, her bir çekle ilgili olarak, binbeşyüz güne kadar adlî para cezasına hükmolunur. Ancak, hükmedilecek adlî para cezası; çek bedelinin karşılıksız kalan miktarı, (…)(2) az olamaz." hükmüne göre, sanığın eylemi sebebiyle hakkında tespit edilecek gün adlî para cezasının 5237 sayılı Kanun’un 52/2. maddesi gereğince adlî para cezasına çevrileceği ancak sonuç cezanın çek bedelinin karşılıksız kalan miktarından az olamayacağının belirtildiği,
Somut olayda, suça konu çek bedelinin 30.000,00 Türk lirası olduğu ve 05/01/2017 tarihinde bankaya ibrazında karşılığının bulunmadığının çekin arka yüzüne şerh düşüldüğünün anlaşılması karşısında, 5941 sayılı Kanun"un 3/3-a-1. maddesi uyarınca bankanın sorumlu olduğu meblağın çek bedelinden mahsup edilerek cezalandırılması yerine, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
Türkiye İş Bankası Ortaköy/Aksaray Şubesi"ne ait çek hesabından sanıkça 05/01/2017 tarihli ve 30,000,00 Türk Lirası bedelle keşide edilen çekin, yasal ibraz süresi içerisinde bankaya ödeme için ibraz edilmesinin ardından, çek bedelinin karşılığının bulunmadığının tespit edilmesi üzerine banka tarafından 5941 sayılı Çek Kanunu"nun 3/2. maddesi uyarınca yapılan "karşılıksızdır" işlemi sırasında muhatap bankanın hamile ödemekle yükümlü olduğu miktarın çek bedelinden mahsup edilmemesinin usul ve yasaya aykırı olduğu anlaşıldığından;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden, İstanbul 22. İcra Ceza Mahkemesinin 31/10/2017 tarihli ve 2017/76 esas, 2017/480 sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nun 309/4-d maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozma gereği yeniden uygulama yapılarak, İstanbul 22. İcra Ceza Mahkemesinin 31/10/2017 tarihli ve 2017/76 esas, 2017/480 sayılı kararındaki (3) numaralı hükümden " ... ancak Çek Kanunu"nun 5/1. maddesi gereğince hükmedilecek adli para cezası, çek bedelinin karşılıksız kalan
miktarından az olamayacağından sanığın sonuç olarak 30.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına" şeklindeki kısmın tamamen çıkarılmasına, çıkarılan bu kısım yerine " ancak Çek Kanunu"nun 5/1. maddesi gereğince hükmedilecek adli para cezası, muhatap bankanın çek hamiline Tükiye Merkez Bankası"nca 26.01.2016 - 26.01.2017 tarihleri arasında geçerli olmak üzere belirlenen ve kanunen ödemek zorunda olduğu 1.290 Türk Lirası dışında karşılıksız kalan miktarından az olamayacağından sanığın sonuç olarak 28.710,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına" ibaresinin eklenmesine, hükmün diğer yönlerinin aynen bırakılmasına, infazın 28.710,00 TL adli para cezası üzerinden yapılmasına, 18/03/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.