
Esas No: 2018/453
Karar No: 2019/2141
Karar Tarihi: 19.03.2019
Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2018/453 Esas 2019/2141 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : ...... ...... Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesi
Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; İlk Derece Mahkemesince davanın kısmen kabulüne karar verilmesi üzerine taraf vekillerince istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
...... Adliye Mahkemesince, taraf vekillerinin istinaf başvurusununayrı ayrı esastan reddine karar verilmiştir.
...... Adliye Mahkemesi kararının süresi içinde temyizen incelenmesi davacı vekilince duruşmalı, davalı vekilince de duruşmasız olarak istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 19/03/2019 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davacı vekili Avukat ... ile davalı vekili Avukat Berkay Başer geldiler. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan Avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek aynı gün düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği konuşulup düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.
KARAR
1–Davacının maddi tazminat istemi hakkındaki hükme yönelik taraf temyizlerinin incelenmesinde,
...... Adliye Mahkemesince verilen kararlar için kesinlik sınırının karar tarihi itibariyle 41.530,00 TL olduğu, davacının 26.730,87 TL maddi, 100.000,00 TL manevi tazminat isteminde bulunulduğu, ilk derece mahkemesi tarafından maddi tazminat isteminin ıslah edilen kısmının zamanaşımı nedeniyle reddine, davacı lehine 1.000,00 TL maddi, 8.000,00 TL manevi tazminat ödenmesine karar verildiği, taraflarca istinaf başvurusunda bulunulması üzerine ...... ...... Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesi"nce verilen 14/11/2017 tarihli kararda, tarafların istinaf başvurularının esastan reddine karar verildiği ve bu kararın yine taraflarca temyize getirildiği dikkate alındığında, davacının maddi tazminat istemi hakkındaki hükmün miktar itibariyle her iki taraf açısından da temyiz sınırının altında kaldığı açıktır.
O halde ...... Adliye Mahkemesi kararının maddi tazminat yönünden temyiz kabiliyeti olmadığından, tarafların bu yöndeki temyiz itirazlarının 6100 sayılı HMK."nın 362/1-a maddesi uyarınca KESİNLİKTEN REDDİNE,
2-Davacının manevi tazminat istemi hakkındaki hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayanağı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, ...... Adliye Mahkemesi kararında bir isabetsizlik de bulunmadığından, tarafların yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün taraflar yönünden ONANMASINA, dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edenlere yükletilmesine, 19/03/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.