
Esas No: 2015/4928
Karar No: 2017/7253
Karar Tarihi: 11.12.2017
Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2015/4928 Esas 2017/7253 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : ...ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ECRİMİSİL
Taraflar arasında görülen ecrimisil davası sonunda, yerel mahkemece davanın reddine ilişkin olarak verilen karar davacı tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi ... ... "ın raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;
-KARAR-
Dava, ecrimisil isteğine ilişkindir.
Davacı, babası ... ... "in vasisi olduğunu, babasının paydaşı olduğu ... mevkiinde bulunan 1000 dönümlük yer ile 293 ada 4 parsel, 349 ada 31 parsel sayılı taşınmazların davalı kardeşi tarafından kiraya verilmek suretiyle kullanıldığını ileri sürerek 14,920 TL ecrimisilin davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, çekişme konusu taşınmazları dava dışı bir kısım paydaşın izni ile kullandığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davacının, kısıtlı olan babasının payının kiraya verildiğini kanıtlayamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Çekişme konusu 31 parselin arsa niteliğiyle tam mülkiyet olarak davacıya ait olduğu, 15 parsel sayılı tarla nitelikli taşınmaz ile 4 parsel sayılı tapuda arsa niteliğiyle kayıtlı ancak üzerinde kahvehane, otel, ev ve kasap dükkanı olarak çalıştırılan bölümlerin yer aldığı binanın olduğu, taşınmazların davacı ve dava dışı kişiler adına paylı mülkiyet üzere kayıtlı olduğu sabittir.
Davacı 09.06.2014 tarihli keşifte "" kasap dükkanını yanlış yazdım, öyle bir yer yoktur, benim böyle bir yerle ilgili herhangi bir davam yoktur "" şeklinde beyanda bulunmuştur.
Bilindiği üzere, ecrimisil kötüniyetli zilyedin malike ödemekle yükümlü olduğu bir nevi haksız işgal tazminatıdır.
Ne var ki; somut olayda hükme yeterli araştırma yapılmış değildir.
Şöyle ki; davacı tanık isimlerini bildirdiği halde tanıklardan 31 parsel sayılı taşınmazı kimin kullandığı sorulmamış, 15 parsel sayılı taşınmazı davalı tarafından kiraya verildiği bildirildiği halde bu yön üzerinde yeterince durulmamıştır.
Hal böyle olunca, 4 parsel sayılı taşınmaz üzerinde bulunan kasap dükkanı ile ilgili davacının 09.06.2014 tarihli keşif esnasındaki beyanı ile diğer kahvehane,otel ve evin harap halde olduğu, kimse tarafından kullanılmadığının gözetilmesi, bunun dışında 31 parsel sayılı taşınmazın davalı tarafından kullanılıp kullanılmadığı, kullanılıyor ise hangi dönemler arasında kullanıldığının belirlenmesi, 15 sayılı parselin tümünün davalı tarafından hangi tarihler arasında kullanıldığının tespiti ile sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik araştırma ve inceleme sonucu yazılı olduğu üzere karar verilmesi doğru değildir.
Davacının temyiz itirazı yerindedir. Kabulü ile hükmün (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK"un 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 11.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.