TALEP :
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 28.01.2015 tarih ve 2015/23481 sayılı yazısı ile,
Cezaevine yasak eşya sokmak suçundan sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 297/1-2. cümle ve 62. maddeleri gereğince 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair ... Asliye Ceza Mahkemesinin 10.07.2014 tarihli ve 2013/731 esas, 2014/519 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Dosya kapsamına göre sanığın babasına eşya teslim etmek üzere ceza infaz kurumuna girmek üzere olduğu esnada yapılan üst aramasında cebinde uyuşturucu madde bulunduğunun anlaşılması karşısında eylemin teşebbüs aşamasında kaldığı gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir.
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü 16.01.2015 gün ve 94660652-105-27-12060-2014-1477/3690 sayılı yazılı istemlerine müsteniden ihbar ve mevcut evrak tebliğ olunmuştur.

TÜRK MİLLETİ ADINA

I- Olay:
Sanığın cezaevinde tutuklu olarak bulunan babasına eşya teslim etmek amacıyla ceza infaz kurumuna girmek üzere olduğu esnada yapılan üst aramasında ceketinin iç cebinde uyuşturucu madde bulunduğunun tesbit edilmesi üzerine, sanık hakkında TCK"nın 191/1, 297/1, 53. maddeleri gereğince ... Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/731 Esas sayılı dosyası ile dava açıldığı, 10.07.2014 tarihli karar ile de sanık hakkında TCK"nın 297/1, 297/1-2. cümle, 62/1, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet kararı verildiği, kararın temyiz edilmeksizin kesinleştiği anlaşılmıştır.
II- Kanun yararına bozma istemine ilişkin uyuşmazlığın kapsamı:
Dosya kapsamına göre sanığın babasına eşya teslim etmek amacıyla ceza infaz kurumuna girmek üzere olduğu esnada yapılan üst aramasında cebinde uyuşturucu madde bulunduğunun anlaşılması karşısında eylemin teşebbüs aşamasında kaldığı gözetilmeden yazılı şekilde fazla ceza tayini, bozma istemine ilişkin uyuşmazlığın konusunu oluşturmaktadır.
III- Hukuksal Değerlendirme:
Sanığın cezaevinde bulunan babasına eşya teslim etmek üzere cezaevi nizamiyesinden girişi sırasında yapılan üst aramasında ceketinin iç cebinde suça konu uyuşturucu maddenin ele geçirildiği, mahkeme kabulünün de bu şekilde olduğu olayda, suçun teşebbüs aşamasında kaldığı nazara alınarak hükmedilen cezadan TCK"nın 35. maddesi uyarınca indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesinde hukuka uygunluk görülmemiştir.
IV- Sonuç ve Karar:
Yukarıda açıklanan nedenlerle; Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının istemi yerinde görüldüğünden, ... Asliye Ceza Mahkemesinin 10.07.2014 tarihli ve 2013/731 Esas, 2014/519 sayılı kararının, 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
Kurulan mahkumiyet hükmünün iptali ile hukuka aykırılığın CMK"nın 309/4-d maddesine istinaden düzeltilmesi mümkün görüldüğünden;
“1- Sanığın sübut bulan infaz kurumuna veya tutukevine yasak eşya sokma suçundan eylemine uyan TCK"nın 297/1. maddesi gereğince suçun işleniş şekil ve özellikleri, suç sebep ve saikleri, meydana gelen zararın ağırlığı nazara alınarak takdiren 2 YIL HAPİS CEZASI İLE CEZALANDIRILMASINA,
2- Suçun konusunu oluşturan maddenin uyuşturucu olması nedeniyle, temin edilmesi veya bulundurulması ayrı bir suç teşkil ettiğinden fikri içtima kuralları gereğince sanığa verilecek cezanın TCK"nın 297/1-2. cümle gereğince yarı oranında arttırılarak 3 YIL HAPİS CEZASI İLE CEZALANDIRILMASINA,
3- Sanığın eyleminin teşebbüs aşamasında kalması nedeniyle TCK"nın 35. maddesi gereğince meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığına göre takdiren cezasından 3/4"ü oranında indirim yapılarak 9 AY HAPİS CEZASI İLE CEZALANDIRILMASINA,
4- İşbu cezanın, TCK"nın 62. maddesi gereğince mahkeme uygulamasındaki gerekçe de gözetilip, hükmolunan cezanın sanığın geleceği üzerindeki olası etkileri dikkate alınarak takdiren 1/6 oranında indirilmek suretiyle 7 AY 15 GÜN HAPİS CEZASI İLE CEZALANDIRILMASINA,
5- Sanığın kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı verilen bu hapis cezasına mahkûmiyetin kanuni sonucu olarak Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E. 2015/85 K. sayılı iptal kararı da nazara alınarak 5237 sayılı TCK’nın 53. maddenin 1. fıkrasının (C) bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverme tarihine diğer bentlerde yazılı haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına,
6- a) Sanığın, daha önce kasıtlı bir suçtan mahkum olmaması,
kişilik özellikleri ve tekrar suç işlemeyeceği konusunda Dairemizde bir kanaatin oluşması nedenleriyle, 5271 sayılı CMK’nın 231/5. maddesi gereğince, HÜKMÜN AÇIKLANMASININ GERİ BIRAKILMASINA,
b) Sanık hakkında açıklanan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verildiğinden, hakkında verilen hükmün 5271 sayılı CMK’nın 231/5. maddesi gereğince, 5237 sayılı TCK"nın 50. maddesi gereğince seçenek yaptırımlara çevrilmesine ve ertelenmesine yasal imkan olmadığına,
c) Sanık hakkında açıklanan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verildiğinden, 5271 sayılı CMK’nın 231/8. maddesi gereğince, 5 YIL SÜREYLE DENETİM SÜRESİNE TABİ TUTULMASINA,
d) Sanık hakkında açıklanan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verildiğinden, 5271 sayılı CMK’nın 231/8-c. maddesi gereğince bir yükümlülük belirlenmesine takdiren yer olmadığına,
e) Sanık hakkında açıklanan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verildiğinden, 5271 sayılı CMK’nın 231/10. maddesi gereğince, denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlemediği ve denetimli serbestlik tedbirine ilişkin yükümlülüklere uygun davranıldığı takdirde, açıklanması geri bırakılan hüküm ortadan kaldırılarak, davanın düşmesine kararı verileceğinin ihtaratına (ihtarat yapılamadı),
f) Sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verildiğinden, 5271 sayılı CMK’nın 231/11. maddesi gereğince, denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlemesi veya denetimli serbestlik tedbirine ilişkin yükümlülüklere aykırı davranması halinde, mahkeme hükmünün açıklayıp mahkemenin, kendisine yüklenen yükümlülükleri yerine getiremeyen sanığın durumunu değerlendirerek yeni bir mahkûmiyet hükmünün kurabileceğinin ihtaratına (ihtarat yapılamadı),
7- Yargılamada sarfı yapılan 1 adet tebligat gideri olan 8 TL masrafın 20 TL"nin altında kalması nedeniyle masrafın kamu üzerine bırakılmasına,” olarak düzeltilmek suretiyle diğer işlemlerin yapılabilmesi için dosyanın Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 18.03.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.