MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyetlerine, hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Sanık ..."ın 6136 sayılı yasaya muhalefet suçu ve katılan sanık ..."e karşı hakaret suçundan, sanık ..."in katılan sanık ..."e karşı kasten yaralama suçundan, katılan sanık ..."in sanık ..."e karşı kasten yaralama suçları ile ilgili hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararlara yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde:
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarına karşı başvurulacak yasa yolunun 5271 sayılı CMK"nin 231/12. maddesinde itiraz olduğu ve itiraz mercii tarafından bu konuda karar verildiği anlaşılmakla; temyizen incelenmeyen dosyanın mahalli mahkemesine gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2) Sanık ..."in 6136 sayılı yasaya muhalefet suçundan mahkumiyetine dair hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde:
6136 sayılı yasanın 13/1 maddesinden hüküm kurulması gerekirkenaynı yasanın 13/3 maddesinden hüküm kurulması mahallinde düzeltilebilir maddi hata olduğundan, 6136 sayılı yasanın 13/1 maddesinin alt sınırının 1 yıl hapis cezası ve 30 gün adli para cezası olduğu gözetilmeksizin yazılı şekilde 1yıl hapis cezası ve 25 gün adli para cezasından hüküm kurulması, buna bağlı olarakta sonuç para cezasının yanlış hesaplanması aleyhe temyiz bulunmadığından; ve yine sanık hakkındaki hapis cezası yönünden Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve
29542 sayılı resmi gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas-2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,
3) Sanık ..."ın, katılan sanık ..."e karşı kasten yaralama suçundan mahkumiyetine dair hükme yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
a) Katılan sanık ... hakkında düzenlenen Niğde Adli Tıp Şube Müdürlüğü"nün 15/02/2013 tarihli adli raporunda, mevcut yaralanmanın duyulardan veya organlardan birinin işlevinin sürekli zayıflaması ya da yitirilmesi niteliğinde olup olmadığının değerlendirilebilmesi için katılanın olay tarihinden 18 ay sonra yeni çekilecek EMGsi ve son durumunu gösterir ortopedi uzmanınca düzenlenecek raporu ile gönderilerek yapılacak muayene sonucunda değerlendirme yapılarak rapor verilebileceği belirtildiği halde, Niğde Devlet Hastanesince düzenlenen 29/03/2013 tarihli yetersiz nitelikteki raporun hükme esas alınması suretiyle yazılı şekilde karar verilmesi,
b) Oluşa ve tüm dosya kapsamına, katılanın aşamalardaki beyanları ile bu beyanlarla uyumlu tanık anlatımlarına, CD çözüm tutanağına ve diğer belgelere göre, olayda sanık lehine tahrik hükümlerinin uygulanmasını gerektirecek mağdurdan kaynaklanan herhangi bir haksız eylemin mevcut bulunmadığı gözetilmeden, delillerin takdirinde yanılgıya düşülerek sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümleri uygulanmak suretiyle eksik ceza tayini,
c)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı resmi gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas- 2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafii ve katılan sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 6723 sayılı Kanunun 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 24/10/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.