MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Hükümlerin açıklanması suretiyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Sanık hakkında müşteki ..."e karşı hakaret suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık hakkında üzerine atılı hakaret suçu yönünden, yerel mahkemenin 16.09.2009 tarih, 2007/97 Esas - 2009/792 sayılı kararı ile hükmün 10 numaralı fıkrasında, 5237 sayılı TCK"nin 129/2. maddesi gereğince, hakaret suçunun kasten yaralama suçuna tepki olarak işlenmesi nedeniyle sanığa ceza verilmesinden vazgeçildiği ve bu kararın temyiz edilmeksizin kesinleştiği, hakaret suçu yönünden açıklanması geri bırakılan bir hükmün bulunmadığı gözetilmeden, bu suç yönünden hükmün açıklanması suretiyle sanığın cezalandırılmasına karar verildiği, verilen bu kararın yok hükmünde olduğu anlaşılmakla bu hususta KARAR VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA,
2) Sanık hakkında müşteki ... ve katılan ..."e karşı kasten yaralama suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
a) Müşteki ve katılanın açık kimlik bilgilerine gerekçeli karar başlığında yer verilmeyerek 5271 sayılı CMK"nin 232/2-b maddesine aykırı davranılması,
b) 5271 sayılı CMK"nin 231/5. maddesi uyarınca açıklanması geri bırakılan hükümlerin, CMK"nin 231/11. maddesi gereğince, denetim süresi içerisinde kasten yeni bir suç işlenmesi halinde açıklanabilmesi için, usulüne uygun çağrı kağıdı tebliğine rağmen duruşmaya gelmediği takdirde, yokluğunda karar verileceği meşruhatını içeren davetiye ile sanığın duruşmaya çağrılması gerektiği, dosyanın incelenmesinde, sanık adına çıkartılan tebligatta bu meşruhata yer verilmediği ayrıca sanık müdafiin de duruşmaya çağrılmadığı anlaşılmakla, sanık ve müdafii usulüne uygun şekilde duruşmadan haberdar edilmeden hükümlerin açıklanması suretiyle, sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
c) Sanığın denetim süresinde kasten yeni bir suç işlemesi nedeniyle hükümlerin açıklanmasına karar verilirken açıklanan hükümde, Anayasa"nın 141/3, 5271 sayılı CMK"nin 34. ve 230. maddeleri ile Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 05.05.2015 tarih ve 2014/145 Esas sayılı kararı gereğince mahkemenin gerekçeli kararında iddia, savunma, tanık beyanları ve diğer deliller somut olarak açıklanarak suçun öğeleri, kanıtlandığı kabul edilen olaylar denetime elverişli şekilde gösterilerek ve deliller tartışılarak mahkemenin ulaştığı sonuç sanık, mağdur, Cumhuriyet savcısı ve diğer okuyan herkesi tatmin edici olması gerekirken, yazılı şekilde gerekçesiz karar verilerek 5271 sayılı CMK"nin 231/11. ve 232/6. maddelerine aykırı davranılması,
d) Sanık hakkında katılan ..."e karşı kasten yaralama suçu yönünden; sanığın aşamalarda alınan savunmalarında üzerine atılı suçlamayı inkar ettiği, katılanın da soruşturma aşamasında alınan ilk beyanlarında, sanığın kendisini bıçakla yaraladığından bahsetmediği ve 16.07.2005 tarihinde Cumhuriyet savcısı huzurunda alınan beyanında açıkça "ben babamı kurtarmak için ekmek bıçağını aldım, tekrar olay yerine geldim, korksunlar bırakıp gitsinler diye bıçağı salladım, o sırada... ve kocası...bıçakla yaralandılar, bu sefer kalabalık benim üzerime geldi, bıçağı elimden almak isterlerken ben de yaralandım, olay bu şekilde oldu." şeklinde beyanda bulanarak yaralanmasının ne şekilde meydana geldiğini açıkladığı; tanık..."nin de aşamalarda alınan istikrarlı ve yeminli beyanlarında, olay sırasında bıçağı katılanın elinden almak isterken katılanın elinin kesildiğini belirttiği, tüm dosya içeriğine göre de; taraf ve tanık anlatımlarında, katılanın 13.02.2006 tarihli beyanı dışında, sanığın katılanı bıçakla yaraladığına dair herhangi bir anlatımın bulunmadığı anlaşılmakla, sanığın üzerine atılı suçu işlediğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilmeden, atılı suçtan beraati yerine yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
e) Sanık hakkında müşteki ..."e karşı kasten yaralama suçu yönünden; sanık hakkında silahla kasten yaralama suçundan TCK"nin 86/2, 86/3-e maddeleri gereğince kamu davası açıldığı; ancak yapılan yargılama sonucunda sanığın eyleminin basit yaralama suçunu oluşturduğu kabul edilerek 5237 sayılı TCK"nin 86/2. maddesi gereğince mahkumiyetine karar verildiği anlaşılmış ise de; müştekinin 07.09.2005 tarihinde Cumhuriyet savcısı huzurunda alınan beyanında "kimseden şikayetçi değilim." demek suretiyle sanık hakkındaki şikayetinden vazgeçtiği, müştekinin yargılama sırasında tekrar şikayetçi olup kamu davasına katılmasına karar verilmiş ise de; şikayetten vazgeçmeden vazgeçmenin mümkün olmadığı gözetilerek, sanığa şikayetten vazgeçmeyi kabul edip etmediği sorulduktan sonra, sonucuna göre hukuki durumunun değerlendirilmesi gerekirken yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
f) Olayın çıkış sebebi ve gelişimi üzerinde durularak ilk haksız hareketin kimden geldiğinin tespitine çalışılması; bunun mümkün olmaması halinde, Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas - 367 sayılı Kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Ceza Daireleri"nin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde, şüpheli kalan bu halin sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanmasını gerektirdiğinin gözetilmemesi,
g) Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 25.10.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.