MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 20.03.2012 tarih, 2011/235 Esas ve 2012/116 Karar sayılı kararı, 18.03.2008 tarih ve 2008/9-7-56 sayılı kararı ile 13.05.2008 tarih ve 2008/10-101-113 sayılı kararında açıklandığı üzere, kendisine zorunlu müdafii atandığından sanığın haberdar edilmediği durumlarda, zorunlu müdafiiye yapılan tefhim veya tebliğin kendisine bağlanan hukuki sonuçları doğurmadığı dikkate alındığında; bilgisi dışında atanan zorunlu müdafiinin yüzüne karşı verilen kararın, sanıklar açısından hüküm doğurmayacağı dikkate alınarak, bu aşamadan sonra yapılan işlemlerin geçersiz olduğu, gerekçeli kararın tebliğinden sonra 17.07.2012 ve 16.07.2012 tarihli temyiz taleplerinin süresinde ve geçerli olduğu kabul edilerek yapılan temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Hırsızlık suçundan kurulan hükümde, TCK"nın 62. maddesi ile indirim yapıldığında sonuç cezasının 1 yıl 10 ay 15 gün yerine 1 yıl 7 ay 15 gün hapis cezası olarak eksik ceza tayini,
2-Polis memurlarının devriye ekibi olarak seyir halinde iken sanıkların müştekinin iş yerinden çaldıkları eşyaları geldikleri araca yüklediklerini görmeleri üzerine yaptıkları kesintisiz takip sonucunda sanıkları eşyalarla birlikte yakalamaları karşısında suç yeri ile sanıkların kolluk görevlilerince görüldüğü yer karşılaştırılıp hırsızlık suçunun teşebbüs aşamasında kalıp kalmadığı tartışılmadan, yazılı şekilde hüküm kurulması,
3-İşyeri dokunulmazlığını ihlal suçunun birden fazla kişiyle işlendiğinin anlaşılması karşısında; sanıklar TCK"nın 119/1-c maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
4-Suç tarihinde sabıkasız olan sanıklar hakkında hırsızlık suçunun teşebbüs aşamasında kalması sebebi ile zararın olmaması ve her iki suçtan belirlenen cezanın iki yıldan az olması karşısında; “Suçun işlenişindeki özellikler ve sanıkların kişilikleri dikkate alınarak” şeklindeki yerinde yeterli olmayan gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve/veya ertelenmesine yer olmadığına karar verilmesi,
5-T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
6-Yapılan yargılama giderlerinin, sanıklardan payları oranında alınmasına karar verilmesi gerekirken müteselsilen tahsiline karar verilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 326/2. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ..."ın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle verilen ceza bakımından kazanılmış hak saklı kalmak üzere BOZULMASINA, 20.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.