MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6831 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Türkiye Cumhuriyet Anayasası"nın 141, CMK"nun 34/1., 230. maddeleri uyarınca mahkeme kararlarının Yargıtay denetimine olanak verecek biçimde açık ve gerekçeli olması ve Yargıtay"ın bu işlevini yerine getirmesi için gerekçe bölümünde iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin belirtilmesi, mevcut delillerin tartışılması ve değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterilmesi ve ulaşılan kanaat, sanığın suç oluşturduğu sabit görülen fiilinin belirtilmesi ve bunun nitelendirilmesi, delillerle sonuç arasında bağ kurulması gerektiği gözetilmeden, hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilen sanıkla ilgili açıklamayla yetinilip temyize konu sanık hakkında hangi gerekçeyle ceza hükmü kurulduğu, teşdit uygulandığı ve TCK"nun 62., 51. ve CMK"nun 231. maddelerinin uygulanmadığına ilişkin gerekçe gösterilmeyerek yazılı şekilde karar verilmesi,
Kabule göre;
1- Orman İdaresi"nin 08.12.2014 tarihli cevabi yazısından dava konusu yerde 6831 sayılı Kanun"un 2/B maddesi çalışması yapıldığının bildirilmesi karşısında bu çalışmanın dava konusu yeri içerip içermediğine dair orman bilirkişisinden ek rapor alınmadan eksik kovuşturma ile karar verilmesi,
2- Sanık hakkında düzenlenen iddianamede suça konu yerde bulunan ağaçların müsaderesi talep edilmemiş olmakla, bu hususta ek savunma hakkı da verilmeden müsadere kararı verilmek suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
3- Bilirkişi raporlarına göre dava konusu yerde orman kadastrosu yapıldığının anlaşılması karşısında 6831 sayılı Kanun"un 93/2. maddesi uyarınca temel cezada arttırım uygulanmaması,
4- Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmiş ise de, 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile anılan maddenin bazı hükümlerinin iptal edilmiş olması nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık ile Üst Cumhuriyet Savcısının temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden tebliğnameye uygun olarak, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, CMUK"nun 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 03/04/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.